Bob Richards

amerykański lekkoatleta

Bob Richards, właśc. Robert Eugene Richards (ur. 20 lutego 1926 w Champaign, w stanie Illinois, zm. 26 lutego 2023 w Waco[1][2]) – amerykański lekkoatleta skoczek o tyczce, dwukrotny mistrz olimpijski.

Bob Richards
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Robert Eugene Richards

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1926
Champaign

Data i miejsce śmierci

26 lutego 2023
Waco

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Helsinki 1952 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
złoto Melbourne 1956 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
brąz Londyn 1948 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
Igrzyska panamerykańskie
złoto Buenos Aires 1951 skok o tyczce
złoto Meksyk 1955 skok o tyczce
srebro Meksyk 1955 dziesięciobój

Ukończył University of Illinois. Podczas studiów został akademickim mistrzem Stanów Zjednoczonych (NCAA) w skoku o tyczce w 1947 (razem z 5 innymi skoczkami). Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie zdobył w tej konkurencji brązowy medal. Zwyciężył w skoku o tyczce na igrzyskach panamerykańskich w 1951 w Buenos Aires.

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach zdobył złoty medal ustanawiając jednocześnie rekord olimpijski rezultatem 4,55 m. Obronił tytuł mistrzowski na igrzyskach panamerykańskich w 1955 w Meksyku. Na tych samych igrzyskach zdobył srebrny medal w dziesięcioboju za swym rodakiem Raferem Johnsonem. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne po raz drugi zdobył złoty medal w skoku o tyczce – osiągnięcie, którego do tej pory żadnemu zawodnikowi nie udało się powtórzyć (wśród kobiet uczyniła to Jelena Isinbajewa). Poprawił przy tym rekord olimpijski na 4,56 m. Na igrzyskach tych startował również w dziesięcioboju, ale nie ukończył konkurencji.

Był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w skoku o tyczce w latach 1948–1952 i 1954–1957 (niekiedy wspólnie z innymi zawodnikami), w dziesięcioboju w 1951, 1954 i 1955 oraz w all-around w 1953, a także w hali w skoku o tyczce w 1948, 1950–1953 oraz 1955–1957.

Richards w 1946 został wyświęcony na pastora protestanckiego Kościoła Braci (Church of Brethren). Po zakończeniu kariery lekkoatletycznej propagował fitness. Występował w imieniu firmy Wheaties produkującej płatki śniadaniowe.

W 1984 startował z ramienia ultraprawicowej Partii Populistycznej w wyborach prezydenckich, uzyskując 66.324 głosów. Pod koniec życia wraz z żoną prowadził ranczo w Gordon w Teksasie, gdzie hodowali miniaturowe konie.

Przypisy edytuj

  1. Bob Richards – Biographical information [online], olympedia.org [dostęp 2023-02-27] (ang.).
  2. Doug Bouma: Remembering Bob Richards, a National Treasure and one of the Oldest Olympians at 97, who Passed Away Today. vaultermagazine.com, 2023-02-27. [dostęp 2023-02-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj