Bohdan Drozdowski

polski prozaik, publicysta, tłumacz, autor sztuk scenicznych

Bohdan Drozdowski, ps. Sebastian Lost, Raúl Fuentes y Torrejon, Raymond Starr (ur. 20 listopada 1931 r. w Kosowie Poleskim, zm. 2 kwietnia 2013 w Warszawie) – polski poeta, prozaik, dziennikarz, publicysta, tłumacz, autor sztuk scenicznych.

Bohdan Drozdowski
Sebastian Lost, Raúl Fuentes y Torrejon, Raymond Starr
Ilustracja
Bohdan Drozdowski (2006)
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1931
Kosów Poleski

Data i miejsce śmierci

2 kwietnia 2013
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

Tańczący z duchami

Grób Bohdana Drozdowskiego i Jana Zieleniewskiego na cmentarzu Powązkowskim

Życiorys edytuj

Bohdan Drozdowski urodził się w Kosowie Poleskim 20 listopada 1931 roku. Publikował już w pierwszej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku, jednak szerszej publiczności został przedstawiony na łamach „Życia Literackiego” (nr 51 z grudnia 1955). W Prapremierze pięciu poetów Bohdana Drozdowskiego wprowadzał Julian Przyboś.

W 1957 ukończył filologię polską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Dziennikarz m.in. wrocławskiej „Gazety Robotniczej”, „Dziennika Łódzkiego”, krakowskiego „Życia Literackiego”. Pełnił funkcje m.in. zastępcy redaktora naczelnego i redaktora naczelnego „Współczesności”, redaktora naczelnego „Poezji”. W latach 1966–1970 był zastępcą dyrektora Instytutu Kultury Polskiej w Londynie. Publikował również pod pseudonimami. W 2011 napisał autobiografię zatytułowaną Tańczący z duchami.

Po otwartym konflikcie z Ryszardem Kapuścińskim oraz częścią środowiska praktycznie wymazany z kart historii, w tym ze stron encyklopedii PWN, gdzie z Prapremiery pięciu poetów zostało czterech[potrzebny przypis].

Zmarł w Warszawie 2 kwietnia 2013 roku[1]. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 229-4-20/21)[2].

Twórczość edytuj

Poezje edytuj

  • Jest takie drzewo (1956)
  • Piołun (1970)
  • Opór (1973)

Powieści edytuj

  • Pasje Armina Laskowicza (1962)
  • Wigwam (1966)
  • Arnhem – ciemne światło (1968)
  • Stare srebra (1973)
  • Bastard (pod pseudonimem Sebastian Lost, 1987)
  • Yagruma (1989) i La Ceiba (1998, obie pod pseudonimem Raúl Fuentes y Torrejon)
  • Błękitny dom albo fatum (pod pseudonimem Raymond Starr, 1992)

Publicystyka, reportaże edytuj

  • Tylko pamięć (1964)
  • Gry ludzkie (1971)
  • Życie samo w sobie (1973)
  • O poezji (1977)
  • List otwarty do… (1985)

Opowiadania edytuj

  • Kobiety i ludzie (1987)

Sztuki teatralne edytuj

  • Kondukt (1960)
  • Ballada polska (1962)
  • Ostatni brat (1962)
  • Mazur kajdaniarski (1970)
  • Hermiona (1974)
  • Hamlet II (1975)
  • Bóg na śmieciach (1983)

Słuchowiska edytuj

  • Zapach cygar (1974)
  • Ciało (1979)
  • Śmierć Dowdinga (1970)

Przekłady z Szekspira edytuj

Parafrazy poetyckie edytuj

  • Psalmy Króla Dawida (2003)
  • Salomonowa Pieśń nad Pieśniami (2005)
  • Ezop dla dorosłych (308 bajek na motywach z Ezopa Fryga, 2008)

Tłumaczenia edytuj

Nagrody edytuj

Otrzymał wiele nagród literackich – za powieść, słuchowiska radiowe, widowiska telewizyjne, sztuki teatralne, studencką nagrodę „Czerwonej Róży” oraz dwukrotnie Nagrodę im. Witolda Hulewicza.

Przypisy edytuj