Wikipedia

Bonnie Tyler

Bonnie Tyler, właściwie Gaynor Hopkins-Sullivan[2] (ur. 8 czerwca 1951 w Skewen) – walijska piosenkarka.

Bonnie Tyler
Ilustracja
Bonnie Tyler (2016)
Imię i nazwisko

Gaynor Hopkins-Sullivan[1]

Pseudonim

Bonnie Tyler

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1951
Skewen, Walia

Typ głosu

kontralt

Gatunki

pop, pop rock, country rock, soft rock, Wagnerian rock, Rock progresywny

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1975

Wydawnictwo

RCA Records, Columbia Records, Hansa Records

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Życiorys edytuj

Wczesne lata edytuj

Urodziła się w Skewen, w Południowej Walii[2]. Jest córką Elsie Hopkins (zm. 30 kwietnia 2001) i Glyna Hopkinsa[3], górnika i weterana II wojny światowej[4]. Wychowywała się w wielodzietnej rodzinie robotniczej: ma trzy siostry i dwóch braci[4][5] Wychowywała się w duchu wiary protestanckiej, uuczęszczała trzykrotnie w niedziele na nabożeństwa[5].

Jej rodzeństwo miało różne gusta muzyczne, co pozwoliło jej zetknąć się z artystami, takimi jak Elvis Presley, Frank Sinatra czy Beatlesi[6]. Śpiewaniem zainteresowała ją matka. Pierwszy publiczny występ dała w wieku 12 lat, kiedy to zaśpiewała w kaplicy anglikański hymn „All Things Bright and Beautiful”[7]. W kwietniu 1969 zajęła drugie miejsce w lokalnym konkursie talentów. Występowała w chórkach w miejscowych zespołach R&B, w tym Mumbles and Imagination, a także przez prawie dziesięć lat jeździła z występami po okolicach południowej Walii[8]. Dorabiała, pracując w sklepie[9].

Kariera edytuj

W 1975 została zauważona w Townsman Club w Swansea przez łowcę talentów Rogera Bella, który zaprosił ją do Londynu. Wkrótce nagrała demo i podpisała kontrakt z RCA Records. Jej debiutancki singiel „Lost in France” z 1976 stał się hitem Top 10 w Wielkiej Brytanii[8]. Kolejny utwór, „More Than a Lover”, dotarł do 27. miejsca na liście przebojów. W lutym 1977 wydała album pt. The World Starts Tonight[8]. Po nagraniu płyty wykryto u niej guzki na strunach głosowych[10], dlatego poddała się operacji krtani. Po kilku miesiącach powróciła do zdrowia, a jej menedżerami zostali Ronnie Scott i Steve Wolfe[8]. Tyler wylansowała międzynarodowy hit „It's a Heartache”, który ukazał się pod koniec 1977. Drugi album, Natural Force, wydany w 1978, osiągnął 16. miejsce na liście Billboard 200[8] i zdobył certyfikat złotej płyty Recording Industry Association of America (RIAA).

W 1983 wydała album studyjny pt. Faster Than the Speed of Night, który zapewnił jej światową rozpoznawalność. Płytę promowała m.in. przebojem „Total Eclipse of the Heart”. W tym okresie została uznana za wybitną osobowość muzyki pop i uzyskała nominację do nagrody Grammy. Następnie wylansowała m.in. hity: „If You Were a Woman (And I Was a Man)” (1986) i „A Rockin' Good Way” (1987), który nagrała w duecie z Shakin’em Stevensem.

W latach 1991-1994 współpracowała z Dieterem Bohlenem, dzięki czemu zyskała popularność w krajach niemieckojęzycznych. W tym okresie wydała trzy albumy: Bitterblue (1991), Angel Heart (1992) i Silhouette in Red (1993).

W 2004 nagrała „Si demain…”, francuskojęzyczną wersję piosenki „Total Eclipse of the Heart”, którą nagrała w duecie z Kareen Antonn. Utwór dotarł do pierwszego miejsca list przebojów we Francji, Belgii i Polsce.

Jej przebój „Holding Out for a Hero” pojawił się m.in. w brytyjskim serialu Na sygnale (1987), komedii fantastycznonaukowej Krótkie spięcie 2 (1988), serialu Nowe przygody Supermana (1993) i w filmie Shrek 2 (2004)[11] oraz w reklamie Era GSM. Z kolei piosenkę „Say Goodbye” można było usłyszeć w filmie animowanym Asterix podbija Amerykę (1994)[12].

18 maja 2013, reprezentując Wielką Brytanię z utworem „Believe in Me”, zajęła 19. miejsce w finale 58. Konkursu Piosenki Eurowizji w Malmö[13][14]. 15 marca 2019 wydała album pt. Between the Earth and the Stars, na którym umieściła m.in. utwory nagrane w duetach: „Battle of the Sexes” z Rodem Stewartem[15], „Someone's Rockin' Your Heart” z Francisem Rossi i „Taking Control” z Cliffem Richardem.

Życie prywatne edytuj

14 lipca 1973 wyszła za Roberta Sullivana, byłego judokę i uczestnika Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1972[3], który po zakończeniu kariery sportowej został menedżerem Tyler[16]. Mieszkają w Swansea w Walii, mają też dom w Portugalii[17].

Dyskografia edytuj

  • The World Starts Tonight (1977)
  • Natural Force / It's a Heartache (1978)
  • Diamond Cut (1979)
  • Goodbye to the Island (1981)
  • Faster Than the Speed of Night (1983)
  • Secret Dreams and Forbidden Fire (1986)
  • Bonnie Tyler the video (1986)
  • Hide Your Heart / Notes from America (1988)
  • Bitterblue (1991)
  • Angel Heart (1992)
  • Silhouette in Red (1993)
  • Free Spirit (1995)
  • All in One Voice (1998)
  • Heart & Soul / Heartstrings (2002)
  • Simply Believe (2004)
  • Wings (2005)
  • Celebrate CD+DVD (2006)
  • Bonnie on Tour Live DVD (2006)
  • Bonnie Tyler Live (2006)
  • From the Heart Bonnie Tyler Greatest Hits (2007)
  • Rocks and Honey (2013)
  • Between the Earth and the Stars (2019)
  • The Best Is Yet To Come (2021)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Bonnie Tyler w bazie Discogs.com (ang.)
  2. ↑ a b Personalidade: Bonnie Tyler (Reino Unido). InterFilmes.com. [dostęp 2019-08-15]. (port.).
  3. ↑ a b Bonnie Tyler w bazie Notable Names Database (ang.)
  4. ↑ a b Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 35. ISBN 978-83-926413-8-4.
  5. ↑ a b Bonnie Tyler: My family values, „The Guardian”, 17 listopada 2012, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-11-07] (ang.).
  6. ↑ BBC Radio 2 - Ken Bruce, Bonnie Tyler picks her final two songs on Tracks of My Years, Bonnie Tyler - Tracks Of My Years [online], BBC, 13 września 2013 [dostęp 2023-11-07] (ang.).
  7. ↑ Singing roots to Total Eclipse [online], 23 września 2009 [dostęp 2023-11-07] (ang.).
  8. ↑ a b c d e Marcy Donelson: Bonnie Tyler Biography. AllMusic. [dostęp 2019-08-15]. (ang.).
  9. ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 36. ISBN 978-83-926413-8-4.
  10. ↑ LS (2019-04-03): Tajemnica głosu Bonnie Tyler. O tym wiedzą tylko nieliczni. „Super Express”. [dostęp 2019-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-15)]. (pol.).
  11. ↑ Bonnie Tyler w bazie Filmweb
  12. ↑ Bonnie Tyler w bazie IMDb (ang.)
  13. ↑ Bonnie Tyler to represent United Kingdom. eurovision.tv. [dostęp 2013-03-07]. (ang.).
  14. ↑ Eurovision Song Contest 2013 Grand Final. [w:] EBU [on-line]. eurovision.tv. [dostęp 2013-05-19]. (ang.).
  15. ↑ Andy Halls, James Eisen (2018-08-16): Rod Stewart and Bonnie Tyler are set to combine their big hair and husky voices on an album of duets. „The Sun”. [dostęp 2019-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)]. (ang.).
  16. ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 37. ISBN 978-83-926413-8-4.
  17. ↑ Magdalena Pawlicka: Zacisze gwiazd. Wydawnictwo Picaresque, Telewizja Polska SA, 2009, s. 33–35. ISBN 978-83-926413-8-4.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bonnie_Tyler&oldid=73541841”