Carlo Caputo (ur. 4 listopada 1843 w Neapolu, zm. 27 września 1908 tamże) – włoski duchowny rzymskokatolicki, biskup Monopoli oraz Aversy, prałat terytorialny Acquaviva delle Fonti oraz Altamury, arcybiskup tytularny, dyplomata papieski.

Carlo Caputo
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1843
Neapol

Data i miejsce śmierci

27 września 1908
Neapol

Prałat terytorialny Acquaviva delle Fonti oraz Altamury
Okres sprawowania

1902–1904

Nuncjusz apostolski w Bawarii
Okres sprawowania

1904–1907

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

16 marca 1867

Nominacja biskupia

15 marca 1883

Sakra biskupia

1 kwietnia 1883

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 kwietnia 1883

Miejscowość

Rzym

Miejsce

kościół św. Marii Magdaleny

Konsekrator

kard. Luigi Maria Bilio B

Współkonsekratorzy

Alessandro Sanminiatelli Zabarella,
Mario Mocenni

Biografia edytuj

16 marca 1867 z rąk arcybiskupa neapolitańskiego kard. Sisto Riario Sforzy otrzymał święcenia prezbiteriatu.

15 marca 1883 papież Leon XIII mianował go biskupem Monopoli. 1 kwietnia 1883 w kościele św. Marii Magdaleny w Rzymie przyjął sakrę biskupią z rąk sekretarza Świętej Kongregacji Rzymskiej i Powszechnej Inkwizycji kard. Luigiego Marii Bilio B. Współkonsekratorami byli wielki jałmużnik papieski abp Alessandro Sanminiatelli Zabarella oraz substytut Sekretariatu Stanu abp Mario Mocenni.

7 czerwca 1886 przeniesiony został na biskupstwo Aversy w jego rodzinnej metropolii Neapolu. Zrezygnował z niego 19 kwietnia 1897. Został wówczas arcybiskupem tytularnym nicomedyjskim.

19 kwietnia 1897 lub w 1902[a] został prałatem terytorialnym połączonych unią personalną prałatur terytorialnych Acquaviva delle Fonti oraz Altamury. Był ich ordynariuszem do czasu nominacji na nuncjusza apostolskiego.

14 stycznia 1904 papież Pius X mianował go nuncjuszem apostolskim w Bawarii. Urząd ten pełnił do 24 sierpnia 1907.

Uwagi edytuj

  1. Źródła się różnią. Prałatury terytorialne, które objął abp Caputo wakowały od 1894. Jednak w latach 1899 - 1902 ich ordynariuszem był Tommaso Cirielli.

Bibliografia edytuj