Charakternik – wśród Kozaków zaporoskich Kozak, któremu przypisywano nadprzyrodzone zdolności (zaklinanie kul[1], dar jasnowidzenia).

Zajmowali się wróżbiarstwem i lecznictwem ludowym. Prawdopodobnie wywodzili się z pogańskich wołchwów, których do ucieczki na stepy zmusiły prześladowania ze strony chrześcijan.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. „...nie mogę pominąć i tego, lubo mam za bajki i gusła, że Polacy wierzyli mocno, iż między hajdamakami wielu się znajdowało charakterników, których się kule nie imały. Powiadali z przysięgą nieraz, że widzieli hajdamaków zmiatających z siebie kule, które w ich twarz albo piersi trafiły, że wyjmując takie kule zza pazuchy, nazad na Polaków odrzucali. Dla czego nasi, zabobon zabobonem przemagając, robiąc kule na hajdamaków lali je na pszenicę święconą, to już taka kula chwycić się miała hajdamaki.” Jędrzej Kitowicz, Opis obyczajów i zwyczajów za panowania Augusta III – O wojnie z hajdamakami.