Czerwone Stawki Gąsienicowe

Czerwone Stawki Gąsienicowe lub po prostu Czerwone Stawki[1] – niewielkie i płytkie tatrzańskie jeziora położone w zachodniej części Doliny Gąsienicowej[2]. Leżą one na wschód od Zielonego Stawu Gąsienicowego[3]. Od północy ogranicza je morena czołowa. Powyżej nich znajdują się niewielkie kotlinki z blokami skalnymi i kosodrzewiną[4].

Czerwone Stawki Gąsienicowe
Ilustracja
Czerwone Stawki: po lewej – Wyżni.
W głębi jezioro Kurtkowiec
Położenie
Państwo

 Polska

Wysokość lustra

1695, 1693 m n.p.m.

Morfometria
Głębokość
• maksymalna


1,4 m

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czerwone Stawki Gąsienicowe”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Czerwone Stawki Gąsienicowe”
Ziemia49°13′40″N 20°00′15″E/49,227778 20,004167
Niżni Czerwony Stawek

Wyróżnia się 2 stawy[2]:

Powyższe dane liczbowe na temat stawów pochodzą sprzed kilkudziesięciu lat. Od tej pory w wyniku spływu gruzowego znacznie zmniejszyła się powierzchnia Wyżniego Czerwonego Stawku, choć ten nadal jest większy od Niżniego. Na zdjęciu satelitarnym z 2004 r. stawy Wyżni i Niżni mają odpowiednio 0,196 i 0,138 ha[5].

Nad stawkami tymi stwierdzono występowanie turzycy Lachenala – rzadkiej rośliny, w Polsce występującej tylko w Tatrach i to w nielicznych tylko miejscach[6]

Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

Szlaki turystyczne edytuj

  szlak przebiegający pomiędzy Czerwonymi Stawkami a Kurtkowcem na przełęcz Karb. Czas przejścia od szlaku czarnego: 30 min, ↓ 20 min
  szlak rozpoczynający się przy żółtym szlaku MurowaniecKasprowy Wierch i przebiegający przy zachodnim brzegu Czerwonego Stawu Wyżniego i dalej na Świnicę przez Świnicką Przełęcz.
  • Czas przejścia od Murowańca do rozwidlenia szlaków niebieskiego i czarnego: 1 h, ↓ 50 min
  • Czas przejścia od rozwidlenia na Świnicką Przełęcz: 55 min, ↓ 40 min[3]

Przypisy edytuj

  1. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 51, ISBN 83-239-9607-5.
  2. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  3. a b Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.
  4. Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  5. Magdalena i Tomasz Zwijacz Kozica, Tatrzańskie pojezierze, „Tatry” (2 (24)), Zakopane: Tatrzański Park Narodowy, wiosna 2008, s. 70–71, ISSN 0867-4531.
  6. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.