Czterej muzykanci z Bremy (film 1969)
Czterej muzykanci z Bremy[1] (ros. Бременские музыканты, Bremienskije muzykanty) – radziecki animowany film muzyczny z 1969 roku w reżyserii Inessy Kowalewskiej nawiązujący swobodnie do baśni Braci Grimm pt. Muzykanci z Bremy. Film doczekał się dwóch sequeli – Śladami muzykantów z Bremy (По следам бременских музыкантов) z 1973 roku oraz Nowi muzykanci z Bremy (Новые бременские) z 2000 roku.
.png)
| |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1969 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
20 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia |
Jelena Pietrowa |
| Produkcja | |
| Kontynuacja | |
Fabuła edytuj
Film skupia się na losach czwórki zwierząt (osła, psa, kota i koguta) oraz ich mistrza Trubadura. Młody muzyk zakochuje się w Księżniczce. Młodzi uciekają z pałacu, aby móc kontynuować romans.
Obsada (głosy) edytuj
- Oleg Anofrijew – wszystkie męskie partie wokalne (z wyjątkiem Osła)
- Anatolij Gorochow – Osioł
- Elmira Żerzdiewa – Księżniczka
Animatorzy edytuj
Wiktor Sziewkow, Witalij Bobrow, Anatolij Solin, Aleksandr Dawydow, Galina Barinowa, Igor Podgorski, Anatolij Pietrow, Leonid Nosyriew
Kreacja bohaterów edytuj
Trubadur nosi fryzurę Beatlesów, ma na sobie koszulę disco oraz dzwony. Jego zainteresowaniem jest miłość. Księżniczka nosi mini sukienkę prosto z najnowszych magazynów mody. Wszyscy śpiewają razem hipisowską pieśń: "Nasz dywan to łąka, nasze ściany to drzewa, naszym dachem jest jasne błękitne niebo! Błyszczące ściany pałaców nigdy nie będą substytutem dla naszej wolności". Kogut nosi okulary disco, a Osioł charakterystyczną czapkę.
W 1969 roku w ZSRR rzeczy takie jak muzyka rockowa, magazyny mody, ruch hippisowski i inne trendy kulturowe, które rozkwitły na Zachodzie uznawane były za wrogie i zostały zakazane w oficjalnych mediach. Wydaje się, że radzieccy animatorzy uznali jednak, że jeśli nie mogą zrealizować tego w prawdziwym życiu, przynajmniej nakręcą film animowany o tym. I tak narodziła się animowana opera rockowa pt. "Czterej muzykanci z Bremy"[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Czterej muzykanci z Bremy. teletydzien.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]., teletydzien.pl
- ↑ Not just for the kids: The 5 best-loved Soviet animations. [dostęp 2014-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-26)].
Bibliografia edytuj
- Czterej muzykanci z Bremy w bazie IMDb (ang.)
- Czterej muzykanci z Bremy w bazie filmweb
- Czterej muzykanci z Bremy w bazie Animator.ru