Dół łokciowy
Dół łokciowy (łac. fossa cubitalis) – w anatomii człowieka trójkątny obszar na granicy ramienia i przedramienia, w okolicy łokciowej przedniej, z przodu od stawu łokciowego[1][2].
Ograniczenia edytuj
Dół łokciowy ogranicza:
- od góry i przyśrodkowo – przegroda międzymięśniowa ramienia przyśrodkowa (septum intermusculare brachii mediale),
- od góry i bocznie – mięsień dwugłowy ramienia (musculus biceps brachii),
- od dołu i przyśrodkowo – mięsień nawrotny obły (musculus pronator teres),
- od dołu i bocznie – mięsień ramienno-promieniowy (musculus brachioradialis) i mięśnie prostowniki promieniowe nadgarstka.
Od przodu pokrywa go powięź łokciowa (miejsce przejścia powięzi ramienia w powięź przedramienia), wzmocniona przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia (aponeurosis musculi bicipitis brachii). Dno dołu stanowią mięsień ramienny (musculus brachialis), mięsień odwracacz (musculus supinator) oraz ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia (musculus biceps brachii).
Zawartość edytuj
Ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia dzieli dół na dwie bruzdy. W bruździe promieniowej leży nerw promieniowy (nervus radialis). Druga z bruzd – łokciowa, pokryta jest od strony przedniej przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Biegnie tędy tętnica ramienna i jej dwie końcowe gałęzie – promieniowa i łokciowa, oraz nerw pośrodkowy (nervus medianus). Pod skórą dołu łokciowego znajdują się żyły powierzchowne: w bruździe łokciowej żyła odłokciowa (vena basilica), a w bruździe promieniowej żyła odpromieniowa (vena cephalica).
Przypisy edytuj
- ↑ Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 826–827, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 292–294, ISBN 978-83-66548-14-5.
Bibliografia edytuj
- Anatomia człowieka. Przewodnik do ćwiczeń prosektoryjnych. Danuta Biegańska-Dembowska, Elżbieta Bujacz, Sławomir Woźniak i inni. T. II. Wrocław: 2000.
