Dönhoff

polsko-niemiecki ród szlachecki

Dönhoffniemiecki ród szlachecki pochodzący z Hrabstwa Mark w Westfalii, po raz pierwszy wymieniony w 1282. W XIV wieku przedstawiciele rodu osiedli na terenie inflanckich ziem zakonu krzyżackiego (zakon inflancki). Po przyłączeniu Inflant do Rzeczypospolitej (pakt wileński – 1561) zasilili szeregi polskiej szlachty. W 1633 osiągnęli godność hrabiów cesarstwa (niem. Reichsgraf), wchodząc tym samym w szeregi arystokracji. W 1637 hrabia Kasper Denhoff uzyskał tytuł księcia cesarstwa (niem. Reichsfürst). Linia jego potomków wygasła w XVIII wieku.

Herb Denhoff

Polska linia Dönhoffów edytuj

Dönhoffowie mieszkający w Rzeczypospolitej nosili spolszczone nazwisko Denhoff.

Denhoffowiepolska gałąź niemieckiego rodu szlacheckiego Dönhoff, którego przedstawiciele zasilili szeregi polskiej szlachty po przyłączeniu Inflant do Rzeczypospolitej. Używali herbu własnego (Denhoff), który nazywany jest także Dzik lub Świnka, ze względu na swoje podobieństwo do polskiego herbu o tej nazwie.

Najbardziej znani przedstawiciele tego rodu w Rzeczypospolitej:

Potęgę i znaczenie w Rzeczypospolitej Denhoffowie budowali w oparciu o dwór monarszy i liczne starostwa nadawane przez kolejnych władców. Wśród członków wpływowego w XVII i XVIII w. rodu Denhoffów byli też i tacy, którzy nie osiągnęli wysokich godności senatorskich, ponieważ zginęli, walcząc w imieniu Rzeczypospolitej, tak jak pułkownik wojsk koronnych Hieronim Denhoff (Herman Dönhoff) w bitwie pod Cecorą (1620).

 
Kaplica św. Pawła I Pustelnika na Jasnej Górze, mauzoleum grobowe Denhoffów

Pruscy Dönhoffowie edytuj

Jedna z gałęzi rodu (potomkowie Friedricha von Dönhoffa, syna wojewody parnawskiego Ernesta Magnusa Denhoffa (Magnus Ernst von Dönhoff) osiadła w Prusach w 1666 r., gdzie do 1945 r. miała swoją siedzibę w pałacu Friedrichstein pod Królewcem. Własnością Dönhoffów były też dobra Pasłęk (Preußisch Holland).

Z pruskiej gałęzi tej rodziny pochodzili m.in.:

Pałace edytuj

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj