DVB-S
DVB-S (ang. Digital Video Broadcasting – Satellite) – standard systemu telewizji cyfrowej DVB, nadawanej przez satelity[1]. Do kodowania sygnału używa się MCPC oraz SCPC. Do kompresji audio/wideo przyjęto standard MPEG-2, MPEG-4 część 2 oraz niedawno H.264/MPEG-4 AVC.
DVB-S2 edytuj
DVB-S2 (ang. Digital Video Broadcasting – Satellite – Second Generation) – rozwinięcie standardu DVB-S, utworzone w 2003 roku. W marcu 2005 roku został uznany przez ETSI za jeden ze standardów nadawania. W Polsce jest wykorzystywany przez platformy cyfrowe: Platforma Canal+ i Polsat Box (na niektórych swoich transponderach). Do kompresji audio/wideo przyjęto standard H.264/MPEG-4 AVC oraz niedawno H.265/HEVC. Umożliwia odbiór programów w wysokiej rozdzielczości przy równoczesnym zastosowaniu MPEG-4, w ultra wysokiej częstotliwości przy zastosowaniu HEVC.
| DVB-S | DVB-S2 | |
|---|---|---|
| FEC | Kodowanie splotowe + Reed-Solomon 1/2, 2/3, 3/4, 5/6, 7/8 | LDPC + BCH 1/2[a], 3/5[b], 2/3[c], 3/4, 4/5[d], 5/6, 8/9, 9/10 |
| Modulacje | QPSK | QPSK, 8PSK, 16APSK[e], 32APSK[e] |
DVB-S2X edytuj
Ponadto istnieje rozszerzenie standardu DVB-S2 pod nazwą DVB-S2X, który w swoim założeniu znosi wszelkie ograniczenia swojego poprzednika, umożliwiając pełną swobodę w kształtowaniu pojemności transpondera do aktualnych potrzeb potencjalnego nadawcy.
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Słownik – Wiedza i innowacje. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji. [dostęp 2015-11-02].
Linki zewnętrzne edytuj
- Raport techniczny ETSI TR 102 376 V1.1.1: Digital Video Broadcasting (DVB) User guidelines for the second generation system for Broadcasting, Interactive Services, News Gathering and other broadband satellite applications (DVB-S2)
- DVB-S2 white paper (final). dvb.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-25)].