Dagmar von Mutius (ur. 17 października 1919 w Oslo, zm. 5 listopada 2008 w Heidelbergu) – niemiecka pisarka, ostatnia właścicielka Jeleniowa w latach 1934–1945.

Herb rodu von Mutius w Pałacu w Jeleniowie

Życiorys edytuj

Urodziła się w 1919 roku w Oslo jako córka Gerharda von Mutiusa i jego żony Marii, podczas pełnienia przez ojca funkcji ambasadora Niemiec w Norwegii. Swoje dzieciństwo i młodość spędziła za granicą kolejno w Oslo, Kopenhadze, Bukareszcie, Berlinie, a następnie w Jeleniowie, w hrabstwie kłodzkim, który stanowił jej siedzibę rodową. Majątek ten przejęła w 1934 roku po śmierci ojca i mieszkała w nim do 1946 roku, kiedy po zakończeniu II wojny światowej i zmianie granicy polsko-niemieckiej, musiała go opuścić i przenieść się do zachodnich Niemiec.

Problem mieszkania na obczyźnie i smutek spowodowany utratą własnej małej ojczyzny stanowiły główne aspekty jej twórczości, przy czym niepozbawione były one refleksji na temat przyczyn jej utraty. Jednocześnie widoczne jest także w jej pracach pragnienie pojednania i wybaczenia win. Za autobiograficzny utwór Wetterleuchten (Piorun), opisujący losy ludności niemieckiej pozostałej zaraz po zakończeniu wojny na Śląsku otrzymała w 1963 Nagrodę Literacką Eichendorffa.

Zmarła w 2008 roku w Heidelbergu i tam została pochowana.

Nagrody i odznaczenia edytuj

  • 1963: Nagroda Literacka Eichendorffa
  • 1965: Nagroda im. Andreasa Gryphiusa
  • 1967: Nagroda im. Hermanna Sudermanna
  • 1973: Specjalna nagroda Wschodnioniemieckiej Rady Kultury
  • 1987: Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
  • 1988: Nagroda na rzecz kultury śląskiej landu Dolna Saksonia
  • 1990 Medal zasługi Pro arte Medaille

Wybrane prace edytuj

  • Wetterleuchten. Chronik einer schlesischen Provinz 1945/46, Getynga 1961.
  • Schriftzeichen. Beiträge des Wangener Kreises zur Idee des Friedens, Heidenheim 1975.
  • Einladung in ein altes Haus, Heidenheim/Brenz 1980.
  • Draußen der Nachtwind. Aus der Mappe der Jahre, Würzburg 1985 (wyd. 2, 2000), wyd. polskie Za oknem nocny wiatr. Z teki minionych lat, Oficyna Wydawnicza „Atut”, Wrocław 2008.
  • Lektionen der Stille, Würzburg 1989.

Bibliografia edytuj