Dariusz Libionka
Dariusz Marian Libionka (ur. 25 czerwca 1963 w Bielsku-Białej) – polski historyk, doktor habilitowany nauk społecznych, profesor nadzwyczajny w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Doktor habilitowany nauk społecznych | |
| Specjalność: historia II wojny światowej, stosunki polsko-żydowskie, historia Holokaustu | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1998 |
| Habilitacja |
2013 |
| Profesor nadzwyczajny | |
| Instytucja |
Instytut Filozofii i Socjologii PAN |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1991). W latach 1994-1998 pracował jako asystent, w latach 1999–2005 jako adiunkt w Pracowni dziejów Polski po 1945 r. w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. W 1998 na podstawie rozprawy pt. „Kwestia żydowska” w prasie katolickiej w Polsce w latach trzydziestych XX wieku napisanej pod kierunkiem Krystyny Kersten uzyskał w Instytucie Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii, specjalność: historia. W latach 1999–2007 był głównym specjalistą w Oddziałowym Biurze Edukacji Publicznej lubelskiego oddziału IPN. Od 2005 pracował jako adiunkt w Zakładzie Badań nad Zagładą Żydów Instytutu Filozofii i Socjologii PAN (IFiS PAN). Od 2007 kierował równocześnie działem naukowym Państwowego Muzeum na Majdanku[1].
W 2013 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Bohaterowie, hochsztaplerzy, opisywacze. Wokół Żydowskiego Związku Wojskowego otrzymał w Instytucie Studiów Politycznych Polskiej Akademii Nauk stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w zakresie nauk o polityce, specjalności: historia II wojny światowej, stosunki polsko-żydowskie, historia Holokaustu[2].
Jest członkiem Centrum Badań nad Zagładą Żydów IFiS PAN i od 2005 redaktorem naczelnym rocznika naukowego „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”[3].
Publikował m.in. w czasopismach: „Dzieje Najnowsze”, „Kwartalnik Historii Żydów”, „Karta”, „Polska 1944/1945–1989”, „Yad Vashem Studies” oraz w „Tygodniku Powszechnym”.
Odznaczenia edytuj
W 2008 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego[4].
Wybrane publikacje edytuj
- Zagłada Żydów w Generalnym Gubernatorstwie, Lublin 2017 ISBN 978-83-62816-34-7.
- Klucze i kasa. O mieniu żydowskim w Polsce pod okupacją niemiecką i we wczesnych latach powojennych 1939–1950, Stowarzyszenie Centrum Badan nad Zagładą Żydów, Warszawa 2014, 629 s. (red. nauk. z Janem Grabowskim).
- Bohaterowie, hochsztaplerzy, opisywacze. Wokół Żydowskiego Związku Wojskowego, wyd. Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa 2012 (z Laurence'em Weinbaumem).
- Barbara Engelking, Dariusz Libionka, Żydzi w powstańczej Warszawie, Stowarzyszenie Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa 2009.
- Prowincja Noc. Życie i zagłada Żydów w dystrykcie warszawskim, Centrum Badań nad Zagładą Żydów IFiS PAN, Warszawa 2007; red. wspólnie z B. Engelking-Boni i J. Leociakiem.
- Armia Krajowa i Delegatura Rządu wobec eksterminacji Żydów [w:] Polacy i Żydzi pod okupacją niemiecką 1939–1945, red. A. Żbikowski, IPN, Warszawa 2006, IPN, ISBN 83-60464-01-4.
- Akcja Reinhardt. Zagłada Żydów w Generalnym Gubernatorstwie, IPN Warszawa 2004.
- Duchowieństwo diecezji łomżyńskiej wobec antysemityzmu i zagłady Żydów [w:] Wokół Jedwabnego, red. P. Machcewicz, Krzysztof Persak, Warszawa 2002.
- Die Kirche in Polen und der Mord an den Juden im Licht der polnischen Publizistik und Historiographie nach 1945, „Zeitschrift für OstmittelEuropa – Forschung“ 2002, nr 2.
- Obcy, wrodzy, niebezpieczni. Obraz Żydów i „kwestii żydowskiej” na łamach prasy inteligencji katolickiej w latach trzydziestych, „Kwartalnik Historii Żydów” 2002, nr 3.
- Brakujące ogniwo. Sowiecka literatura antysyjonistyczna w Polsce przed i po Marcu 1968 [w:] Komunizm. Ideologia , system, ludzie, red. T. Szarota, Warszawa 2001.
- The Catholic Church in Poland and the Holocaust, 1939–1945 [w:] The Holocaust and the Christian World, ed. C. Ritter, S. D. Smith, I. Steinfeld, London 2000.
- Kwestia żydowska – myślenie za pomocą clichés. Przypadek „Odrodzenia” 1935–1939, „Dzieje Najnowsze” 1995, nr 3.[5][6]
Przypisy edytuj
- ↑ ISP PAN: Autoreferat Dariusza Libionki
- ↑ Dr hab. Dariusz Libionka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-08-02].[martwy link]
- ↑ Redakcja. [w:] Zagłada Żydów. Studia i Materiały [on-line]. zagladazydow.org. [dostęp 2019-05-08].
- ↑ M.P. z 2008 r. nr 84, poz. 774
- ↑ Dariusz Libionka. tygodnikpowszechny.pl. [dostęp 2018-02-05].
- ↑ Libionka, Dariusz (1963- ). Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2018-02-05].