Darryl F. Zanuck
Darryl Francis Zanuck (ur. 5 września 1902 w Wahoo, zm. 22 grudnia 1979 w Palm Springs) – amerykański producent filmowy, który odegrał ważną rolę w systemie hollywoodzkich wielkich wytwórni filmowych.
.jpg) Darryl F. Zanuck (1943) | |
| Prawdziwe imię i nazwisko |
Darryl Francis Zanuck |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 września 1902 |
| Data i miejsce śmierci |
22 grudnia 1979 |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Virginia Fox |
| Lata aktywności |
1922–1970 |
Biografia edytuj
Urodził się w Wahoo w stanie Nebraska, jako syn Louise Torpin i Franka Zanucka, hotelarza. Jego ojciec miał holenderskich i niemieckich przodków. W wieku 6 lat przeniósł się z matką do Los Angeles – lepszy klimat miał poprawić nadwątlone zdrowie jego matki. W wieku 8 lat znalazł pierwszą pracę w filmie jako statysta. Nie spotkało się to z aprobatą ojca, który sprowadził go z powrotem do Nebraski. W 1917, mimo że miał dopiero czternaście lat, wstąpił do wojska. Służył we Francji. Po powrocie do USA imał się różnych zajęć. W końcu spróbował sił jako pisarz. Pierwszą filmową historię sprzedał w 1922 Williamowi Russellowi, drugą Irvingowi Thalbergowi. Następnie pracował dla Macka Sennetta. Potem wymyślił serię o Rin Tin Tinie - policyjnym psie – dla wytwórni Warner Bros. Pictures. W latach 1924–1929 pod kilku pseudonimami napisał czterdzieści scenariuszy. W 1929 został członkiem zarządu wytwórni Warner Bros. W 1931 został szefem produkcji.
W 1933 opuścił Warnera, by założyć z Josephem Schenckiem i Williamem Goetzem Twentieth Century Pictures. W 1935 wykupił studia Foxa i przekształcił studio w 20th Century Fox. Zanuck był wiceprezesem nowego studia. Był zaangażowany w proces przygotowania filmów i bezpośrednio w produkcję. Podczas wojny pracował dla armii. W 1946 Zanuck powiedział, „Telewizja nie będzie w stanie utrzymać się na rynku dłużej niż sześć miesięcy. Ludzie wkrótce zmęczą się gapieniem się na pudełko ze sklejki każdej nocy”. W latach pięćdziesiątych wycofał ze studia, by skoncentrować się na pracy producenta w Europie. Porzucił żonę, Virginię Fox-Zanuck. Dużo jego ówczesnych filmów zostało wyprodukowanych, by wypromować jego kolejne dziewczyny: Bellę Darvi, Juliette Gréco, Irinę Demick i Genevieve Gilles.
W 1962 wrócił do wytwórni zastępując Spyrosa Skourasa, ponieważ studio zmagało się ze skończeniem trudnego filmu Kleopatra (1963). Awansował swego syna Richarda D. Zanucka na szefa produkcji. Około 1969 wmieszał się w walki pomiędzy zarządem a swym synem. W maju 1971 Zanuck został zmuszony do odejścia ze studia. Zmarł na raka szczęki w Palm Springs, Kalifornia w wieku 77 lat[1][2] i został pochowany na Westwood Village Memorial Park. Ze względu na jego wkład w rozwój przemysłu filmowego, Darryl F. Zanuck ma gwiazdę w Hollywoodzkiej Alei Sław.
Nagrody edytuj
- Nagroda Akademii Filmowej 1938, 1945 i 1951: Nagroda Irvinga G. Thalberga
- Złoty Glob 1954: Nagroda Cecila B. DeMille’a
Przypisy edytuj
- ↑ Janet Maslin, Darryl F. Zanuck, Flamboyant Film Producer, Dead, „The New York Times”, 24 grudnia 1979, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-04-04] (ang.).
- ↑ Gary Arnold, Motion Picture Producer Darryl F. Zanuck Is Dead at 77, „The Washington Post”, 24 grudnia 1979, ISSN 0190-8286 [dostęp 2021-04-04] (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Darryl F. Zanuck w bazie IMDb (ang.)