Dryobates

rodzaj ptaka

Dryobatesrodzaj ptaków z podrodziny dzięciołów (Picinae) w rodzinie dzięciołowatych (Picidae).

Dryobates[1]
Boie, 1826[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samiec dzięcioła kalifornijskiego (D. nuttallii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Nadrodzina

Picoidea

Rodzina

dzięciołowate

Podrodzina

dzięcioły

Plemię

Melanerpini

Rodzaj

Dryobates

Typ nomenklatoryczny

Picus pubescens Linnaeus, 1766

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Eurazji, północno-zachodniej Afryce i Ameryce Północnej[6].

Morfologia edytuj

Długość ciała 14–19 cm; masa ciała 16–48 g[6].

Systematyka edytuj

W 2019 roku James Van Remsen Jr. zaproponował dołączenie Veniliornis i Leuconotopicus do rodzaju Dryobates. Ta propozycja nie została jednogłośnie zaakceptowana[7]. Jednak część autorów przyjęło ją i np. autorzy Birds of the World uwzględniają je w rodzaju Dryobates[8].

Etymologia edytuj

  • Dryobates: gr. δρυς drus, δρυος druos „drzewo”; βατης batēs „piechur”, od βατεω bateō „stąpać”, od βαινω bainō „iść”[9].
  • Hyloscopus: gr. ὑλοσκοπος huloskopos „pilnujący, strzegący lasu”, od ὑλη hulē „las”; σκοπος skopos „obserwator, strażnik”, od σκοπεω skopeō „uważać”[9]. Gatunek typowy: Picus nuttalii Gambel, 1843.
  • Xylocopus: gr. ξυλοκοπος xulokopos „kujący drzewo”, od ξυλον xulon „drewno”; κοπος kopos „uderzający”, od κοπτω koptō „uderzać”[9]. Gatunek typowy: Picus minor Linnaeus, 1758.
  • Xylopicus: gr. ξυλον xulon „drzewo”; późnogr. πικος pikos „dzięcioł”, od łac. picus „dzięcioł”[9]. Gatunek typowy: Picus minor Linnaeus, 1758.

Podział systematyczny edytuj

Takson wyodrębniony ostatnio z Dendrocopos[10][11][12]. Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

Przypisy edytuj

  1. Dryobates, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. F. Boie. Generalübericht der ornithologischen Ordnunegn, Familien und Gattunegen. „Isis von Oken”. 1826, s. kol. 977, 1826. (niem.). 
  3. Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 75.
  4. Cabanis i Heine 1863 ↓, s. 51.
  5. E. Rey: Synonomik der europäischen Brutvögel und Gäste : systematisches Verzeichniss nebst Angaben über die geographische Verbreitung der Arten unter besonderer Berücksichtigung der Brutverhältnisse. Halle: G. Schwetschke’scher Verlag, 1872, s. 246. (niem.).
  6. a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Woodpeckers (Picidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2020. DOI: 10.2173/bow.picida1.01. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).  
  7. James Van Remsen Jr.: Proposal (830) to South American Classification Committee, Transfer Picoides fumigatus and all Veniliornis to Dryobates. South American Classification Committee, 2019. [dostęp 2022-03-19].
  8. David W. Winkler, Shawn M. Billerman & Irby J. Lovette: FAMILY Picidae Woodpeckers, version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2022-03-19]. (ang.).  
  9. a b c d Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  10. H. Winkler, A. Gamauf, F. Nittinger & E. Haring. Relationships of Old World woodpeckers (Aves: Picidae) - new insights and taxonomic implications. „Annalen des Naturhistorischen Museums in Wien”. 116, s. 69–86, 2014. (ang.). 
  11. J. Fuchs & J.-M. Pons. A new classification of the Pied Woodpeckers assemblage (Dendropicini, Picidae) based on a comprehensive multi-locus phylogeny. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 88, s. 28–37, 2015. DOI: 10.1016/j.ympev.2015.03.016. (ang.). 
  12. M.J. Dufort. An augmented supermatrix phylogeny of the avian family Picidae reveals uncertainty deep in the family tree. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 94 (A), s. 313–326, 2016. DOI: 10.1016/j.ympev.2015.08.025. (ang.). 
  13. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Plemię: Melanerpini Gray,GR, 1846 (wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-06].

Bibliografia edytuj