Dziamjang Norbu (tyb. འཇམ་དབྱངས་ནོར་བུ་་ Wylie: 'jam-dbyangs nor-bu; ur. 1949[1]) – tybetański działacz niepodległościowy, dramaturg, pisarz i historyk.

Dziamjang Norbu

Urodził się w Tybecie[2]. Kształcił się w St. Joseph’s School w Dardżylingu w Indiach[3]. Walczył w szeregach tybetańskiej partyzantki działającej w Mustangu, pracował w Centralnej Administracji Tybetańskiej[2]. Był aktywnym działaczem TYC, wchodził w skład Centralnego Komitetu Wykonawczego tej organizacji (między innymi jako skarbnik, 1970–1974, i wiceprzewodniczący, 1980–1982)[4]. Krytykuje politykę drogi środka, firmowaną przez Dalajlamę, opowiada się za niepodległością Tybetu[5]. Opublikował kilka książek o tematyce politycznej, np. Illusion and Reality. czy Buying the Dragon’s Teeth[6]. Wygłaszał wykłady na przeszło 100 uniwersytetach, występował również w mediach obszernie omawiając sytuację Tybetu. Obecnie mieszka, wraz z żoną i dwójką dzieci, w USA[7].

Współtworzył (w 1988) Centrum Wyższych Studiów Tybetańskich (AMI)[8]. Redagował takie pisma jak Mangtso czy Rangzen. Kierował Tybetańskim Instytutem Sztuk Scenicznych (1979–1985). Jest autorem pięciu sztuk teatralnych[3]: The Chinese Horse (1970), Yuru (1981), The Claws of Karma (1982), Official Problem 1984), Titanic II (1998). Stworzył również libretto do tradycyjnej opery tybetańskiej The Iron Bridge (1983)[7].

Przypisy edytuj

  1. Jamyang Norbu. Tibetwrites.org. [dostęp 2012-12-21]. (ang.).
  2. a b Natalia Bloch: Urodzeni uchodźcy: tożsamość pokolenia młodych Tybetańczyków w Indiach. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2011, s. 485. ISBN 978-83-229-3217-9.
  3. a b About the author. Rangzen.net. [dostęp 2012-12-21]. (ang.).
  4. Former Centrex. Tibetanyouthcongress.org. [dostęp 2012-12-21]. (ang.).
  5. Etos ofiary. Hfhrpol.waw.pl. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 lipca 2011)]. (pol.).
  6. Jamyang Norbu. Holycross.edu. [dostęp 2012-12-21]. (ang.).
  7. a b Jamyang Norbu (wiek: 49 lat). Ratujtybet.org. [dostęp 2012-12-21]. (pol.).
  8. Lhasang Tsering. Ratujtybet.org. [dostęp 2012-12-21]. (pol.).