Dzika Orlica

Dzika Orlica
	; Dzika Orlica w Lasówce; (bieg rzeki od kamery)
Kontynent	Europa
Państwo	Polska; Czechy
	Rzeka
Długość	99,3 km
Powierzchnia zlewni	806,5 km²
Średni przepływ	11,5 m³/s ujście
	Źródło
Miejsce	w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem
Wysokość	800 m n.p.m.
Współrzędne	50°21′28,8″N 16°26′06,0″E/50,358000 16,435000
	Ujście
Recypient	Orlica
Miejsce	w okolicy Albrechtice nad Orlicí, Czechy
Wysokość	246 m n.p.m.
Współrzędne	50°08′04,3″N 16°04′08,7″E/50,134528 16,069083
	Położenie na mapie Sudetów źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dzika Orlica (czes. Divoká Orlice, niem. Wilde Adler, Erlitz) – rzeka w Sudetach, rozdzielająca w południowej części Góry Bystrzyckie od Orlickich, dopływ Orlicy, należy do dorzecza Łaby i zlewiska Morza Północnego^[1]. Źródła w rejonie Torfowiska pod Zieleńcem^[1]. Płynie początkowo na południe, później na południowy wschód. Na odcinku 29,5 kilometra (od Lasówki do Lesicy) wzdłuż rzeki biegnie granica Polski i Czech^[1]. Ten sam odcinek stanowi też południowo-zachodnią granicę ziemi kłodzkiej^[2]^[3].

W dolinie po polskiej stronie położone są wsie: Lasówka, Mostowice, Rudawa, Niemojów, Lesica, które tworzą ciąg osadniczy, gdzie obecnie ze względu na niekorzystne położenie postępuje wyludnianie się wsi (z wyjątkiem Lasówki, która pełni funkcję letniskową)^[1].

Na terenie Czech skręca na południe i płynie przełomową doliną przez rezerwat przyrody Ziemska brama (czes. Přírodní rezervace Zemská brána), miejscowości Klášterec nad Orlicí i Pastviny, po czym skręca na zachód. Płynie przez miasto Žamberk, miejscowości Litice, Potštejn, Doudleby nad Orlicí, Kostelec nad Orlicí i Častolovice. Na wysokości miejscowości Albrechtice nad Orlicí łączy się z Cichą Orlicą (czes. Tichá Orlice) w drugą co do wielkości rzekę wschodnich Czech – Orlicę (czes. Orlice).

Dolina Orlicy uchodziła dawniej za krajobrazowy odpowiednik dolin alpejskich^[1].

W rzece żyją m.in. pstrąg potokowy, głowacz białopłetwy, minóg strumieniowy^[2].

Dolina Dzikiej Orlicy zarówno po stronie czeskiej jak i polskiej jest obszarem sieci Natura 2000^[4] (PLH020061).

Dopływy edytuj

lewobrzeżne
- Białka
- Wołowiec
- Kamionka
- Sarni Potok
- Krzemica
- Mostowy Potok
- Glejnik
- Tartaczny Potok
- Głożyna
- Jelonik
- Czerwony Strumień
- Brodec
prawobrzeżne
- Czarny Potok (czes. Černý Potok)
- Rokytenka
- Zdobnice
- Bělá
- Bahnice

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 81-83. ISBN 83-7005-340-8.
↑ ^a ^b Dolina Dzikiej Orlicy
↑ Rzeka na mapieRZGW Wrocław
↑ Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 27 lipca 2023 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dzika Orlica (PLH020061) (Dz.U. z 2023 r. poz. 1805)

Bibliografia edytuj

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
M. Gałowski; Przewodnik turystyczny: Góry Bystrzyckie i Orlickie; Ofic. Wydawnicza „Brama”; Kłodzko 2007; ISBN 978-83-60549-04-9.
S. Namysł; mapa turystyczna ; Góry Bystrzyckie i Orlickie;skala 1:40 000; Wyd. „Plan”; Wrocław 2004; ISBN 8388049705.

Zobacz też edytuj

Rzeki w Polsce

[staffa-1] Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 81-83. ISBN 83-7005-340-8.

[Dolina_Dzikiej_Orlicy-2] Dolina Dzikiej Orlicy

[informator.wroclaw.rzgw.gov--3] Rzeka na mapieRZGW Wrocław

[4] Rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 27 lipca 2023 r. w sprawie specjalnego obszaru ochrony siedlisk Dzika Orlica (PLH020061) (Dz.U. z 2023 r. poz. 1805)

[1]

[2]

[3]

[4]