Egotyzm atrybucyjny
Egotyzm atrybucyjny – skłonność do wyjaśniania konsekwencji własnych zachowań w taki sposób, by zwiększyć pozytywne, a zmniejszyć negatywne znaczenie dla własnej samooceny[1].
Może przybierać różne formy. Najczęściej spotykana w literaturze to skłonność do przypisywania własnych sukcesów czynnikom wewnętrznym, a porażek czynnikom zewnętrznym[2]. Przykładowo, gdy uczeń dostaje ocenę bardzo dobrą – sukces przypisuje swoim umiejętnościom, natomiast gdy otrzyma ocenę niedostateczną, zrzuca odpowiedzialność na niesprawiedliwość nauczyciela czy konstrukcję testu.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Strelau Jan (red.): Psychologia. Podręcznik akademicki. Jednostka w społeczeństwie i elementy psychologii stosowanej. Warszawa: PWN, 2007, s. 64. ISBN 978-83-7489-084-7.
- ↑ Albert Hastorf, David Schneider, Judith Polefka: Person perception. Addison-Wesley, 1970. (ang.).