Eleonora de Viseu

Infantka Eleonora de Viseu, port. Leonor de Portugal, Leonor de Viseu, Leonor de Avis (ur. 2 maja 1458 w Beja, zm. 17 listopada 1525 w Lizbonie) – infantka Portugalii, księżniczka Viseu, królowa Portugalii jako żona króla Jana II Doskonałego.

Eleonora de Viseu

Królowa Portugalii
Okres	od 1481 do 1495
Jako żona	Jana II
Poprzedniczka	Joanna la Beltraneja
Następczyni	Izabela z Asturii
Dane biograficzne
Dynastia	Avis
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1458 Beja
Data i miejsce śmierci	17 listopada 1525 Lizbona
Ojciec	Ferdynand Aviz
Matka	Beatrycze Portugalska
Mąż	Jan II Doskonały
Dzieci	Alfons Jan

Urodziła się jako najstarsza córka infanta Ferdynanda Portugalskiego, księcia Viseu, i jego żony-kuzynki - infantki Beatrycze Portugalskiej, księżniczki Beja. Jej ojciec był czwartym synem króla Edwarda I Aviz i królowej Eleonory Aragońskiej. Jej matka była córką infanta Jana Portugalskiego, księcia Aveiro (najmłodszego syna króla Jan I Dobrego) i jego żony-siostrzenicy Izabeli Bragançy (córki Alfonsa, pierwszego księcia Bragança).

Posąg Eleonory w Beja

W styczniu 1471 Eleonora poślubiła swojego kuzyna ze strony matki i ojca - księcia Jana (João) Portugalskiego, późniejszego króla. Jan był jedynym synem (który przeżył dzieciństwo) króla Alfonsa V Afrykańczyka i królowej Izabeli de Coimbra. W momencie ślubu był on następcą tronu Portugalii. Panna młoda miała 13 lat, a pan młody - 16 lat. Para miała dwoje dzieci:

• Alfonsa, Alfonso (18 maja 1475 - 13 lipca 1491), następcę tronu, zmarłego na skutek upadku z konia, pierwszego męża Izabeli, księżniczki Asturii,
• Jana, João (1483).

Teść Eleonory zmarł 28 sierpnia 1481 i jej mąż został królem Janem II. Eleonora została królową i ufundowała nowe miasteczko - dzisiejsze Caldas da Rainha (nazwane na jej cześć, bo rainha po portugalsku oznacza królową). Eleonora i jej mąż przeżyli obu swoich synów. Jan II zmarł 25 października 1495 i uważano, że mógł zostać otruty. Nowym królem został rodzony brat Eleonory - Manuel, książę Viseu (jako Manuel I).