Ellis Ferreira
Ellis Russell Ferreira (ur. 19 lutego 1970 w Pretorii) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Australian Open 2000 w grze podwójnej i Australian Open 2001 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
19 lutego 1970 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
leworęczny |
| Status profesjonalny |
1992 |
| Zakończenie kariery |
2002 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
210 (3 października 1994) |
| Wimbledon |
1R (1994) |
| US Open |
2R (1994) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
18 |
| Najwyżej w rankingu |
2 (31 stycznia 2000) |
| Australian Open |
W (2000) |
| Roland Garros |
QF (1999) |
| Wimbledon |
SF (1996) |
| US Open |
F (2000) |
Kariera tenisowa edytuj
Jako zawodowy tenisista występował w latach 1992–2002.
Sukcesy odnosił w grze podwójnej wygrywając 18 turniejów z cyklu ATP World Tour. W roku 2000 triumfował wspólnie z Rickem Leachem podczas Australian Open, eliminując po drodze parę Todd Woodbridge–Mark Woodforde. W finale pokonali wynikiem 6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 debel Wayne Black–Andrew Kratzmann[1]. W roku 2001 zwyciężył w kończącym sezon turnieju Tennis Masters Cup, grając w parze z Leachem. W meczu o tytuł pokonali duet Petr Pála–Pavel Vízner. Ponadto Ferreira jest finalistą 16 turniejów, w tym US Open 2000. W parze z Leachem nie sprostali w finale deblowi Lleyton Hewitt–Maks Mirny. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu deblistów był na 2. miejscu pod koniec stycznia 2000 roku.
W roku 2001 wygrał Australian Open w grze mieszanej. Partnerką Ferreiry była Corina Morariu. Mecz finałowy zakończył się zwycięstwem pary Morariu–Ferreira nad duetem Barbara Schett–Joshua Eagle 6:1, 6:3.
W 1996 roku Ellis Ferreira zagrał w parze z Wayne’em Ferreirą na igrzyskach olimpijskich w Atlancie. Zawodnicy awansowali do ćwierćfinału, w którym ponieśli porażkę z Jacco Eltinghiem i Paulem Haarhuisem.
W latach 1996–1998 reprezentował RPA w Pucharze Davisa. Rozegrał przez ten okres 4 mecze (wszystkie w deblu), z których zwyciężył w 1 pojedynku.
Finały w turniejach ATP World Tour edytuj
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (1–0) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 28 stycznia 2001 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Corina Morariu
|
 Barbara Schett Joshua Eagle
|
6:1, 6:3 |
Gra podwójna (18–16) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 3 kwietnia 1994 | Sun City | Twarda |  Grant Stafford
|
Marius Barnard Brent Haygarth
|
3:6, 5:7 |
| Finalista | 2. | 23 lipca 1995 | Stuttgart | Ceglana |  Jan Siemerink
|
 Tomás Carbonell Francisco Roig
|
6:3, 3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 22 października 1995 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Jan Siemerink
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:4, 7:5 |
| Zwycięzca | 2. | 14 stycznia 1996 | Sydney | Twarda | Jan Siemerink
|
Patrick McEnroe Sandon Stolle
|
5:7, 6:4, 6:1 |
| Finalista | 3. | 31 marca 1996 | Miami | Twarda | Patrick Galbraith
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 3. | 28 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Jan Siemerink
|
 Jonas Björkman Nicklas Kulti
|
2:6, 6:3, 6:2 |
| Zwycięzca | 4. | 12 stycznia 1997 | Auckland | Twarda | Patrick Galbraith
|
Rick Leach Jonathan Stark
|
6:4, 4:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 5. | 23 lutego 1997 | Memphis | Twarda (hala) | Patrick Galbraith
|
Rick Leach Jonathan Stark
|
6:3, 3:6, 6:1 |
| Finalista | 4. | 2 marca 1997 | Filadelfia | Twarda (hala) | Patrick Galbraith
|
 Sébastien Lareau Alex O’Brien
|
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 6. | 22 czerwca 1997 | Nottingham | Trawiasta | Patrick Galbraith
|
 Danny Sapsford Chris Wilkinson
|
4:6, 7:6, 7:6 |
| Zwycięzca | 7. | 12 października 1997 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Patrick Galbraith
|
 Marc-Kevin Goellner David Prinosil
|
6:3, 6:4 |
| Zwycięzca | 8. | 19 października 1997 | Lyon | Dywanowa (hala) | Patrick Galbraith
|
 Olivier Delaître Fabrice Santoro
|
3:6, 6:2, 6:4 |
| Finalista | 5. | 9 listopada 1997 | Sztokholm | Twarda (hala) | Patrick Galbraith
|
Marc-Kevin Goellner Richey Reneberg
|
3:6, 6:3, 6:7 |
| Finalista | 6. | 11 stycznia 1998 | Adelaide | Twarda | Rick Leach
|
Joshua Eagle Andrew Florent
|
4:6, 7:6, 3:6 |
| Finalista | 7. | 22 lutego 1998 | Memphis | Twarda (hala) |  David Roditi
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 9. | 29 marca 1998 | Miami | Twarda | Rick Leach
|
Alex O’Brien Jonathan Stark
|
6:2, 6:4 |
| Finalista | 8. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | Rick Leach
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
5:7, 0:6 |
| Zwycięzca | 10. | 3 maja 1998 | Atlanta | Ceglana | Rick Leach
|
Alex O’Brien Richey Reneberg
|
6:3, 0:6, 6:2 |
| Finalista | 9. | 17 maja 1998 | Rzym | Ceglana | Rick Leach
|
 Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
4:6, 6:4, 6:7 |
| Zwycięzca | 11. | 14 czerwca 1998 | Halle | Trawiasta | Rick Leach
|
 John-Laffnie de Jager Marc-Kevin Goellner
|
4:6, 6:4, 7:6 |
| Finalista | 10. | 9 sierpnia 1998 | Toronto | Ceglana | Rick Leach
|
 Martin Damm Jim Grabb
|
7:6, 2:6, 6:7 |
| Finalista | 11. | 14 marca 1999 | Indian Wells | Twarda | Rick Leach
|
 Wayne Black Sandon Stolle
|
6:7(4), 3:6 |
| Zwycięzca | 12. | 16 maja 1999 | Rzym | Ceglana | Rick Leach
|
David Adams John-Laffnie de Jager
|
6:7, 6:1, 6:2 |
| Finalista | 12. | 20 czerwca 1999 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | David Rikl
|
Leander Paes Jan Siemerink
|
nie rozegrano |
| Zwycięzca | 13. | 16 stycznia 2000 | Auckland | Twarda | Rick Leach
|
Olivier Delaître Jeff Tarango
|
7:5, 6:4 |
| Zwycięzca | 14. | 29 stycznia 2000 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Rick Leach
|
Wayne Black Sandon Stolle
|
6:4, 3:6, 6:3, 3:6, 18:16 |
| Zwycięzca | 15. | 16 kwietnia 2000 | Atlanta | Ceglana | Rick Leach
|
Justin Gimelstob Mark Knowles
|
3:6, 4:6 |
| Finalista | 13. | 25 czerwca 2000 | Nottingham | Trawiasta | Rick Leach
|
Donald Johnson Piet Norval
|
6:1, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 14. | 13 sierpnia 2000 | Cincinnati | Twarda | Rick Leach
|
Todd Woodbridge Mark Woodforde
|
6:7(6), 4:6 |
| Finalista | 15. | 8 września 2000 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Rick Leach
|
Lleyton Hewitt Maks Mirny
|
4:6, 7:5, 6:7(5) |
| Finalista | 16. | 21 października 2001 | Stuttgart | Twarda (hala) | Jeff Tarango
|
Maks Mirny Sandon Stolle
|
6:7, 6:7(4) |
| Zwycięzca | 16. | 28 października 2001 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
7:6(3), 6:4 |
| Zwycięzca | 17. | 4 listopada 2001 | Paryż | Dywanowa (hala) | Rick Leach
|
Mahesh Bhupathi Leander Paes
|
3:6, 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 18. | 3 lutego 2002 | Doubles Challenge Cup, Bangalore | Twarda | Rick Leach
|
Petr Pála Pavel Vízner
|
6:7(6), 7:6(2), 6:4, 6:4 |
Przypisy edytuj
- ↑ Leach, Ferreira triumph in five-set, 261-minute final. sportsillustrated.cnn.com, 29 stycznia 2000. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-11-10] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-11-10] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-11-10] (ang.).