Euzebiusz z Samosaty

Biskup Samostaty

Euzebiusz z Samosaty, cs. Swiaszczennomuczenik Jewsiewij, jepiskop Samosatskij (zm. ok. 379 w Dolikha w Kommagenie)[1]biskup Samosaty (od. ok. 360), oponent arianizmu, męczennik chrześcijański, święty Kościoła katolickiego i prawosławnego.

Święty
Euzebiusz z Samosaty
biskup
męczennik
Ilustracja
Data i miejsce śmierci

ok. 379
Dolikha (Kommagena, syria starożytna)

Czczony przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

21 czerwca (kat.)
22 czerwca/5 lipca (praw.)

Patron

orędownik w intencji osób homoseksualnych

Życiorys edytuj

Około 360 roku brał udział w Soborze Cerkwi Antiocheńskiej, gdzie poparł wybór Melecjusza na patriarchę. Odwiedzając wschodnie diecezje zniszczone przez arianizm wyświęcał i osadzał tam biskupów katolickich, mimo że nie miał jurysdykcji w tych diecezjach[2]. Przyczynił się również do obsadzenia biskupstwa w Cezarei przez św. Bazylego, któremu udzielił święceń kapłańskich w 364[3] i z którym utrzymywał stały kontakt, podobnie jak z późniejszymi świętymi: Melecjuszem, czy Grzegorzem z Nazjanzu.

Podczas panowania rzymskiego cesarza Walentyniana (364–375) lub Walensa (364-378), Euzebiusz został skazany na wygnanie (373), by powrócić za rządów Gracjana (375-383).

Miał zginąć z rąk fanatycznej arianki podczas podróży do jednej z syryjskich diecezji. Jego relikwie przeniesiono później do Konstantynopola.

Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest za Martyrologium Rzymskim 21 czerwca, natomiast w Kościele prawosławnym 22 czerwca/5 lipca[a], tj. 5 lipca według kalendarza gregoriańskiego.

W ikonografii chrześcijańskiej Euzebiusz przedstawiany jest w sposób typowy dla świętych hierarchów: w stroju biskupa z siwą brodą, w rękach centralnie trzyma Ewangelię.

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

Przypisy edytuj

  1. Saint Eusebius of Samosata. CatholicSaints.Info. [dostęp 2015-12-18]. (ang.).
  2. ks. Karol Stehlin FSSPX: Ani schizmatycy, ani wyklęci.. Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X. [dostęp 2012-01-21].
  3. Święty Bazyli Wielki, biskup i doktor Kościoła. Internetowa Liturgia Godzin. [dostęp 2012-01-22].

Bibliografia edytuj