Ewa Domańska

polska historyk, teoretyk historiografii, metodolog nauk humanistycznych, profesor nauk humanistycznych

Ewa Domańska (ur. 20 grudnia 1963[1]) – polska historyczka, teoretyczka historiografii, metodolożka nauk humanistycznych, profesor nauk humanistycznych, profesor na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, profesor wizytujący na Stanford University, członkini korespondentka Polskiej Akademii Nauk.

Ewa Domańska
Ilustracja
Ewa Domańska w 2011 r.
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

20 grudnia 1963

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: metodologia historii, historia historiografii
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

5 czerwca 1995 – historia
UAM

Habilitacja

18 czerwca 2007 – historia
UAM

Profesura

2 grudnia 2016

Polska Akademia Nauk
Status

członek korespondent

nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Okres zatrudn.

od 1987

Strona internetowa

Kariera zawodowa edytuj

Absolwentka Instytutu Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. W 1995 roku uzyskała stopień naukowy doktora, pracując pod kierunkiem Jerzego Topolskiego na UAM, Haydena White’a (na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley oraz University of California at Santa Cruz) oraz Franka Ankersmita (na Rijksuniversiteit Groningen). Stypendystka Programu Fulbrighta (1995-1996, UC Berkeley) i Fundacji Kościuszkowskiej (2000-2001, Stanford University). W roku 2007 uzyskała stopień doktora habilitowanego, zaś w 2010 profesora UAM. Od 2002 roku profesor wizytujący w Department of Anthropology/Archeology Center/Division of Literatures, Cultures and Languages Stanford University (affilialted faculty w Center for Russian, East European & Eurasian Studies (CREEES)[2]. 2 grudnia 2016 roku uzyskała tytuł profesora nauk humanistycznych[3].

Autorka i redaktorka książek prezentujących najnowsze nurty w humanistyce i naukach społecznych. Członek Zarządu „The International Commission for the History and Theory of Historiography” (w latach 2015-2022 – przewodnicząca), członek komitetu międzynarodowej fundacji "Imitatio. Integrating Human Sciences"[4], członek Komitetu Nauk o Kulturze PAN (od 2015) oraz Komitetu Nauk Historycznych PAN (od 2016), przewodnicząca Komisji Teorii i Historii Historiografii oraz Metodologii Historii KNH PAN (od 2020)[5]. Tutorka Akademii „Artes Liberales"[6], laureatka programu "Mistrz" (Fundacja na rzecz Nauki Polskiej)[7], programu OPUS 6 oraz Preludium BIS 2 (NCN). W latach 2014–2016 członkini Rady Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki.

W 2020 r. została członkinią korespondentką PAN[8].

Zainteresowania badawcze edytuj

Interesuje się nowymi tendencjami w badaniach historycznych (m.in. historią antropologiczną, historią postkolonialną, nową historią materialną, historią środowiskową, historią wielogatunkową, historią i krytyką sztuki oraz historią nie-antropocentryczną i nieeuropejskimi podejściami do przeszłości), transdyscyplinarnym i transdziedzinowym podejściem do budowania wiedzy o przeszłości (szczególnie relacjami historii z antropologią kulturową, archeologią, krytyką sztuki oraz literaturoznawstwem). W ciągu ostatnich lat koncentruje się na badaniach nad porównawczą teorią nauk humanistycznych i społecznych w perspektywie humanistyki ekologicznej oraz relacjami pomiędzy ludobójstwami i ekobójstwami[9]

Wybrane publikacje edytuj

  • [współredaktor z Małgorzatą Sugierą] Dipesh Chakrabarty, Humanistyka w czasach antropocenu. Kraków: Univertsitas, 2023, ss. 420, ISBN: 978-83-242-3920-7 (w druku)[10].
  • [współredaktor z Alexandrą Staniewską] Ekshumacje polityczne: Teoria i praktyka. Gdańsk-Lubin: słowo/obraz terytoria; Muzeum Historyczne w Lubinie, 2023, ss. 729, ISBN 978-83-7453-521-2[11].
  • [współredaktor z Janem Pomorskim] Wprowadzenie do metodologii historii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2022, ss. 572, ISBN 978-83-01-22314-4.
  • [współredaktor Piotrem Słodkowskim i Moniką Stobiecką] RAT (Resilience Academic Team), Humanistyka prewencyjna. Warszawa-Poznań: Muzeum Sztuki Nowoczesnej; Poznańskie Centrum Dziedzictwa, 2022, ss. 224, ISBN 978-83-963026-0-1.
  • Wprowadzenie do metodologii historii, red. Ewa Domańska i Jan Pomorski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2022, ss. 572, ISBN 978-83-01-22314-4.
  • RAT (Resilience Academic Team), Humanistyka prewencyjna, koordynacja prac redakcyjnych: Ewa Domańska, Piotr Słodkowski, Monika Stobiecka. Warszawa-Poznań: Muzeum Sztuki Nowoczesnej; Poznańskie Centrum Dziedzictwa, 2022, ss. 224 (w druku)[9].
  • [współredaktor z Anną Topolską] Jerzy Topolski, Theory and Methodology of Historical Knowledge. An Anthology. Poznań: Faculty of History Press, Adam Mickiewicz University, 2022, ss. 432, ISBN 978-83-66355-78-1
  • [współredaktor z Edwardem Skibińskim i Pawłem Stróżykiem] Hayden White w Polsce: fakty, krytyka, recepcja. Kraków: Universitas, 2019, ss. 368, ISBN 978-83-242-3593-3
  • Nekros. Wprowadzenie do ontologii martwego ciała, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2017, ss. 370, ISBN 978-83-011-9477-2
  • [red.] Jerzy Topolski, Teoretyczne problemy wiedzy historycznej. Antologia tekstów, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2016, ss. 346, ISBN 978-83-648-6428-5
  • [współredaktor z Rafałem Stobieckim i Tomaszem Wiśliczem] Historia – dziś. Teoretyczne problemy wiedzy o przeszłości, Kraków: Universitas, 2014, ss. 416, ISBN 97883-242-2050-2
  • [red.] Hayden White, Przeszłość praktyczna, Kraków: Universitas, 2014, ss. 314, ISBN 97883-242-2542-2.
  • Historia egzystencjalna. Krytyczne studium narratywizmu i humanistyki zaangażowanej, Warszawa: PWN, 2012, ss. 224., ISBN 978-83-01-16965-7.
  • Ева Доманська, Історія та сучасна гуманітаристика: дослідження з теорії знання про минуле [Historia a współczesna humanistyka. Studia z teorii wiedzy o przeszłości], przeł. na ukraiński Volodymyr Sklokin]. Київ: Ніка-Центр, 2012, ss. 264., ISBN 978-966-521-605-6.
  • [red.] Robert Darnton, Wielka masakra kotów i inne epizody francuskiej historii kulturowej, tłum. Dorota Guzowska, Warszawa: PWN, 2012, ss. 336 ISBN 978-83-01-17252-7.
  • [red.] Natalie Zemon Davis, Powrót Martina Guerre’a, przeł. Przemysław Szulgit, Poznań: Zysk i S-ka, 2011, ss. 252, ISBN 978-83-7506-475-9.
  • [współredaktor z Przemysławem Czaplińskim] Zagłada: współczesne problemy rozumienia i przedstawiania, Poznań: Wydawnictwo Poznańskich Studiów Polonistycznych, 2009, ss. 332, ISBN 978-83-61573-09-8.
  • [red.] Hayden White, Proza historyczna, Kraków: Universitas, 2009, ss. 380, ISBN 978-83-242-0918-7.
  • [współredaktor z Frankiem Ankersmitem i Hansem Kellnerem] Re-Figuring Hayden White, Stanford: Stanford University Press, 2009, ss. 400 ISBN 0-8047-6275-9.
  • [współredaktor z Mirosławem Lobą] French Theory w Polsce, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2010, ss. 486, ISBN 978-83-7177-622-9.
  • [red.] Teoria wiedzy o przeszłości na tle współczesnej humanistyki. Antologia, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2010, ss. 698, ISBN 978-83-7177-701-1.
  • Historie niekonwencjonalne. Refleksja o przeszłości w nowej humanistyce, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2006, ss. 323, ISBN 83-7177-473-7.
  • [red.] Frank Ankersmit, Narracja, reprezentacja, doświadczenie. Studia z teorii historiografii, Kraków: Universitas, 2004, ss. 449, ISBN 83-242-0375-3.
  • [red.] Pamięć, etyka i historia. Angloamerykańska teoria historiografii lat dziewięćdziesiątych, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2002, ss. 322, ISBN 83-7177-052-9.
  • [współredaktor z Markiem Wilczyńskim) Hayden White, Poetyka pisarstwa historycznego, Kraków: Universitas, 2000, ss. 390; wyd. II poprawione i uzupełnione, Kraków: Universitas, 2010, ss. 398, ISBN 978-83-242-1269-9.
  • [red.] Encounters: Philosophy of History After Postmodernism, Charlottesville and London: The University Press of Virginia, 1998, ss. 293. [tłum. na język chiński Peng Gang. Beijing: Peking University Press, 2007. 波兰 ] 埃娃 · 多曼斯卡:《 邂逅:后现代主义之后的历史哲学》,彭刚译,北京:北京大学 出版社,2007年12月。na język rosyjski tłum. Marina Kukartseva. Moskwa: KANON+, 2010, ss. 400.Философия история после постмодернизма: беседы с Х. Уайтом, Ф. Анкерсмитом, Дж. Топольски и др.
  • Mikrohistorie: spotkania w międzyświatach, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1999, ss. 299; wydanie II uzupełnione i poprawione: Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2005, ss. 337, ISBN 83-7177-334-X.
  • Historia: o jeden świat za daleko?, wstęp, przekład i opracowanie Ewa Domańska. Poznań: IH UAM, 1997, ss. 134, ISBN 83-86650-16-8.

Przypisy edytuj

  1. Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], czlonkowie.pan.pl [dostęp 2022-04-17].
  2. Affilialted faculty of the Center for Russian, East European & Eurasian Studies. www.creees.stanford.edu. [dostęp 2020-07-15].
  3. M.P. z 2017 r. poz. 41
  4. Członek komitetu międzynarodowej fundacji Imitatio. www.imitatio.org. [dostęp 2020-07-15].
  5. Komisja Teorii i Historii Historiografii oraz Metodologii Historii. knh.pan.pl. [dostęp 2021-02-24].
  6. Ewa Domańska - Tutor Akademii "Artes Liberales". www.aal.edu.pl. [dostęp 2011-05-25].
  7. laureatka programu "Mistrz". fnp.org.pl. [dostęp 2020-07-15].
  8. Domańska, Ewa, [w:] Członkowie Polskiej Akademii Nauk [online], PAN [dostęp 2021-09-09].
  9. a b Administrator strony UAM, Ewa Domańska - Wydział Historii [online], historia.amu.edu.pl [dostęp 2023-01-18] (pol.).
  10. Universitas, Humanistyka w czasach antropocenu, Dipesh Chakrabarty, 978-83-242-3920-7 [online], universitas.com.pl [dostęp 2023-10-02] (pol.).
  11. Ekshumacje polityczne [online], słowo/obraz terytoria [dostęp 2023-10-02] (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj