Fantinus Starszy
Fantinus Starszy (ur. 294, zm. 24 lipca 336) – święty.
| Data urodzenia |
294 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Czczony przez | |
| Wspomnienie |
24 lipca |
| Atrybuty |
bicz |
| Szczególne miejsca kultu |
Taureana |
Życiorys edytuj
O jego życiu zachowało się niewiele informacji. Mieszkał w mieście Taureana w Kalabrii, gdzie pracował jako stajenny u Balsamiusza. Ze zboża przeznaczonego dla konie przygotowywał posiłki przeznaczone dla ubogich, które wynosił potajemnie nocą. Pod wpływem Fantinusa Balsamiusz nawrócił się na chrześcijaństwo.
Legendy edytuj
Pierwsza legenda związana z Fantinusem mówi, o tym, że gdy gonił go rozgniewany Balsamiusz, pod wpływem modlitwy rozstąpiła się rzeka, umożliwiając mu ucieczkę. Cud ten miał nawrócić Balsamiusza.
Drugi z cudów za wstawiennictwem świętego miał mieć miejsce w 560 r., gdy Taurenę mieli zaatakować Arabowie. Na skale miał ukazać się młodzieniec z rozwianymi włosami, który wywołał burzę morską, w której zatonęła większość arabskich statków, co uratowało miasto. W młodzieńcu mieszkańcy mieli widzieć właśnie Fantinusa.
Dzień obchodów edytuj
Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Fantnusa w dniu 24 lipca.
Bibliografia edytuj
- Szymon Hołownia, Święci codziennego użytku, Kraków 2015