Farnakes II
Farnakes II (ur. 97 p.n.e., zm. 47 p.n.e.) – król Pontu z dynastii Mitrydatydów w latach 48-47 p.n.e., władca Państwa Bosporańskiego od 63 p.n.e. do 47 p.n.e.
| |
| król Bosporu | |
| Okres | |
|---|---|
| król Pontu | |
| Okres | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Dzieci | |
Był synem króla Pontu, Mitrydatesa VI. Początkowo, z mianowania ojca, był jego namiestnikiem w Królestwie Bosporańskim.
Podczas wojny Pontu z Pompejuszem zbuntował się przeciw ojcu, a po jego śmierci w 63 p.n.e. ogłosił kapitulację wobec Rzymu. Pomimo że wystąpił do zwycięskiego Pompejusza o przekazanie mu w nagrodę całego królestwa pontyjskiego, otrzymał od niego we władanie tylko Królestwo Bosporańskie i musiał uznać zwierzchnictwo rzymskie (jak się okazało – w zasadzie tylko nominalne) nad sobą. Pozostałe zdobycze rozdzielili Rzymianie pomiędzy swoich małoazjatyckich sojuszników.
Rozgoryczony Farnakes nie pogodził się z takim rozwiązaniem i w 20 lat później, podczas wojny domowej w Rzymie, zajął Pont. W 48 p.n.e. roku pokonał pod Nikopolis w Armenii Mniejszej armię rzymską. Przegrał jednak kolejną wojnę z Rzymem, pokonał go Juliusz Cezar, w bitwie pod Zelą w 47 p.n.e., który o swoim zwycięstwie zawiadomił senat słowami "veni, vidi, vici" (łac. przybyłem, zobaczyłem, zwyciężyłem).
Po klęsce Farnakes uciekł początkowo do Synopy, a następnie na Krym, gdzie wkrótce zginął w czasie walk z Asandrem, do niedawna swoim namiestnikiem.
Jego córką była Dynamis, władczyni Królestwa Bosporańskiego za zgodą Rzymu.
Bibliografia edytuj
- Piotr Iwaszkiewicz, Wiesław Łoś, Marek Stępień, Władcy i wodzowie starożytności. Słownik, Warszawa: WSiP, 1998, s. 141-142, ISBN 83-02-06971-X, OCLC 69568159.
- Tadeusz Sulimirski, Sarmaci, Agnieszka Baranowska (tłum.), Tadeusz Baranowski (tłum.), Warszawa: PIW, 1979, s. 104, ISBN 83-06-00023-4, OCLC 830309464.