Fosforkizwiązkami chemicznymi fosforu z mniej elektroujemnym pierwiastkiem lub pierwiastkami. Związki dwuskładnikowe są tworzone z większością pierwiastków o niższej elektroujemności, z wyjątkiem Hg, Pb, Sb, Bi, Te i Po[1]. Zazwyczaj istnieje pewien zakres stechiometrii dla połączeń z danym pierwiastkiem; na przykład, potas posiada 9 fosforków: (K
3
P, K
4
P
3
, K
5
P
4
, KP, K
4
P
6
K
3
P
7
, K
3
P
11
, KP
10.3
, KP
15
), a nikiel ma ich osiem (Ni
3
P, Ni
5
P
2
, Ni
12
P
5
, NiP
2
, Ni
5
P
4
, NiP, NiP
2
, NiP
3
)[1].

Ze względu strukturę i reaktywność można je podzielić na:

Dwa jony polifosforkowe; P4−
3
, w K4P3 i jon P5−
4
w K
5
P
4
, są anionorodnikami z nieparzystą liczbą elektronów walencyjnych sprawiając, że oba związki są paramagnetykami[1].

Reakcje edytuj

Fosforki mogą powstawać w bezpośrednich reakcjach między pierwiastkami, np:

BCl3 + AlP → BP + AlCl3 (950 °C)
Na + P → Na3P + Na2P5 (200 °C)

W zależności od związku, mniej stabilne fosforki mogą rozkładać się w wodzie lub rozcieńczonych kwasach:

Ca3P2 + 6H2O → 3Ca(OH)2 + 2PH3
Ca3P2 + 6HCl → 3CaCl2 + 2PH3

Przykłady edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c H.G. Von Schnering: Phosphides: Solid-state Chemistry. W: R. Bruce. King: Encyclopedia of inorganic chemistr. Chichester, West Sussex, England ; Hoboken, NJ: Wiley, 2005. ISBN 978-0-470-86078-6. (ang.).
  2. Blackman, C. S., Carmalt, C. J.,O'Neill, S. A., Parkin, I. P., Molloy, K. C., Apostolico, L.. Chemical vapour deposition of group Vb metal phosphide thin films. „J. Mater. Chem.”. 13 (8), 2003. DOI: 10.1039/B304084B.