Fototaksja – jedna z taksji, jest to zjawisko reakcji na świetlne bodźce[1]:

3-dniowe larwy pierścienicy Platynereis dumerilii wykazują mieszaną fototaksję (negatywą lub pozytywną), zależną od długości fali stymulującego światła (fotoreceptory mogą odgrywać rolę optycznego głębokościomierza)[2]
Ukierunkowany ruch rozcieńczonej zawiesiny syntetycznych mikrocząstek (średnica 2,7 μm)[3]
  • fototaksja dodatnia – występuje podczas ruchu do światła,
  • fototaksja ujemna – występuje podczas ruchu w stronę przeciwną.

Zjawisko fototaksji u roślin następuje w chloroplastach.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. fototaksja, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2012-12-24].
  2. Csaba Verasztó, Martin Gühmann, Huiyong Jia, Vinoth Babu Veedin Rajan, Luis A Bezares-Calderón, Cristina Piñeiro-Lopez, Nadine Randel, Réza Shahidi, Nico K Michiels, Shozo Yokoyama, Kristin Tessmar-Raible, Gáspár Jékely (Max Planck Institute for Developmental Biology, Germany; University of Exeter, United Kingdom; Emory University, United States; University of Vienna, Austria; University of Tübingen, Germany). Ciliary and rhabdomeric photoreceptor-cell circuits form a spectral depth gauge in marine zooplankton. „eLife”, May 29, 2018. eLife Sciences Publications. ISSN 2050-084X. (ang.). 
  3. Celia Lozano, Borge ten Hagen, Hartmut Löwen, Clemens Bechinger. Phototaxis of synthetic microswimmers in optical landscapes. „Nat Commun”, 2016 Sep 30. DOI: 10.1038/ncomms12828. (ang.).