Franciszek Stanisław Hutten-Czapski
Franciszek Stanisław Kostka Hutten-Czapski herbu Leliwa (ur. 1725, zm. 9 kwietnia 1802 w Warszawie) – senator, ostatni wojewoda chełmiński (25 czerwca 1766 – 9 kwietnia 1802), konfederat barski[1]. Kawaler Orderu Orła Białego (1762).
 Leliwa | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data urodzenia |
1725 |
| Data i miejsce śmierci |
9 kwietnia 1802 |
| Ojciec | |
| Matka |
Teofila z Konopackich |
| Żona |
1) (ok. 1760) Dorota Józefina Działyńska z Działynia h. Ogończyk; |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
| |
Syn Ignacego i Teofili z Konopackich Czapskiej i dziedzic ich majątku rodzinnego w Rynkówce.
Na sejmie koronacyjnym 1764 roku wyznaczony z Senatu do Asesorii Koronnej[2]. Podkomorzy (1752), a następnie kasztelan chełmiński (1762) i starosta kowalewski (1766). Od 1766 wojewoda chełmiński. W 1772 roku pojął za żonę Weronikę Radziwiłłównę, która wniosła mu w wianie majątek w Stańkowie pod Mińskiem Litewskim. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego[3]. Sędzia sejmowy z Senatu z Prowincji Wielkopolskiej w 1791 roku[4].
Dobra w Rynkówce przejął kilka lat po przeniesieniu z kaplicy zamkowej do kościoła w Lalkowach cudownego obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej w 1729. Rynkówkę odwiedzał jeszcze ok. 1780, chociaż już wówczas dobra przejęte zostały wraz z I rozbiorem przez pruskich urzędników. Trzykrotnie żonaty, ojciec czworga dzieci. Jednym z jego synów był Stanisław Hutten-Czapski.
Pochowany został w Warszawie na dawnym cmentarzu Świętokrzyskim na Koszykach (św. Barbary).
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Wizytacje archidiakonatu pomorskiego przeprowadzone przez Ostrowskiego i Rybińskiego – Archiwum Diecezjalne w Pelplinie
- Jakub Fankidejski, Utracone kaplice i kościoły dzisiejszej diecezji chełmińskiej, Pelplin 1880, s. 267