Francisco de Asís de Borbón

(Przekierowano z Franciszek de Asís Burbon)

Francisco de Asís de Borbón y Borbón (właśc. Francisco de Asís María Fernando de Borbón y Borbón-Dos Sicilias, ur. 13 maja 1822 w Aranjuez, Hiszpania; zm. 17 kwietnia 1902 w Épinay-sur-Seine, Francja) – książę Kadyksu, król małżonek Hiszpanii jako mąż królowej Izabeli II. Otrzymał imię upamiętniające św. Franciszka z Asyżu.

Francisco de Asís de Borbón y Borbón
Ilustracja
Wizerunek herbu
Król Hiszpanii (król małżonek)
Okres

od 10 października 1846
do 30 września 1868

Dane biograficzne
Dynastia

Burbonowie

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1822
Aranjuez (Hiszpania)

Data i miejsce śmierci

17 kwietnia 1902
Zamek Windsor, Épinay-sur-Seine, Francja

Ojciec

Franciszek de Paula

Matka

Ludwika Charlotta Burbon

Żona

Izabela II

Dzieci

Ferdynand,
Izabela,
Maria Krystyna,
Alfons XII,
Maria de la Concepcion,
Maria de Pilar,
Maria de la Paz,
Franciszek de Asis,
Eulalia

Jego ojcem był książę Kadyksu - Franciszek de Paula (syn króla Karola IV i królowej Marii Ludwiki Parmeńskiej). Jego matką była Ludwika Charlotta, księżniczka Obojga Sycylii, najstarsza córka króla Franciszka I i Marii Izabeli Hiszpańskiej (która była młodszą siostrą Franciszka de Paulo). Był ich drugim synem.

10 października 1846 Francisco ożenił się z Izabelą II (1830-1904). Tego samego dnia odbył się ślub młodszej siostry Izabeli - Ludwiki Ferdynandy - z Antonim Orleańskim, najmłodszym synem króla Ludwika Filipa. Franciszek został mianowany naczelnym wodzem armii hiszpańskiej i otrzymał tytuł króla małżonka. Franciszek i Izabela doczekali się 12 dzieci, z których tylko czworo dożyło do wieku dorosłego.

Od 1864 Franciszek był przewodniczącym hiszpańskiej rady ministrów (Consejo del Reino). W 1868 razem z żoną udał się na wygnanie do Francji - począwszy od tego momentu małżonkowie zbliżyli się do siebie i zostali przyjaciółmi. Na wygnaniu Francisco używał tytułu "hrabia Moratalla". W 1874 na tronie Hiszpanii zasiadł jego syn – Alfons XII, ale Franciszek nie wrócił do Hiszpanii i w 1881 zamieszkał na stałe w zamku Épinay-sur-Seine, gdzie też zmarł. Został pochowany w panteonie królów Hiszpanii, w Escorialu. Od 1906 w jego zamku w Épinay-sur-Seine mieści się ratusz.

Potomstwo edytuj