Franz Ursinus
Franz Ursinus (ur. 24 maja 1568 r., zm. 16 listopada 1615 r. we Wrocławiu) – duchowny katolicki, wrocławski biskup pomocniczy od 1614 roku.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1592 |
| Nominacja biskupia |
21 lipca 1614 |
| Sakra biskupia |
27 grudnia 1614 |
Życiorys edytuj
Urodził się w 1568 roku. W młodości studiował filozofię w Pradze, a następnie teologię w Rzymie na Collegium Germanicum, gdzie uzyskał doktorat i święcenia kapłańskie w 1592 roku[1] Był kanonikiem kapituły katedralnej, a potem jej kantorem od 1602 roku i prepozytem od 1612 roku. Ponadto był kanonikiem kolegiaty świętokrzyskiej we Wrocławiu. W 1600 roku uczestniczył w pielgrzymce do Rzymu z okazji Roku Jubileuszowego. Sześć lat później należał do członków komisji synodalnej, podejmując spory między władzami świeckimi a kościelnymi[2]. 21 lipca 1614 roku papież Paweł V prekonizował go biskupem tytularnym Nicopolis i wrocławskim biskupem pomocniczym. Sakrę biskupią otrzymał 27 grudnia 1614 roku w Pradze[3]. Zmarł kilka miesięcy później we Wrocławiu i został pochowany w katedrze św. Jana Chrzciela we Wrocławiu[4].
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, Henryk Gulbinowicz, Warszawa: „Pax”, 2000, ISBN 83-211-1311-7, OCLC 189782455.
- Encyklopedia Wrocławia, pod red. J. Harasimowicza, Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 2001.