Fun’ambule

kolej linowo-terenowa w Neuchâtel, Szwajcaria

Fun’ambule – automatyczna, poprowadzona głównie w tunelu[1], kolej linowo-terenowa w szwajcarskim Neuchâtel (kanton Neuchâtel). Linia łączy dworzec kolei publicznej w Neuchâtel (CFF) z budynkami tamtejszego Uniwersytetu położonymi na terenie Ogrodu Angielskiego (Jardin Anglais).

Linia kolejowa
Fun’ambule Neuchâtel Gare – Université
Dane podstawowe
Długość

0,33 km

Rozstaw szyn

1600 mm

Sieć trakcyjna

elektryczna

Prędkość maksymalna

28,8 km/h

Zdjęcie LK
Skład na stacji górnej Neuchâtel Gare
Wagon nr 1 (Maxime)
Wagon nr 2 (Léa)

Historia edytuj

17 marca 1999 rozpoczęto prace budowlane. Zaczęto od robót w Ogrodzie Angielskim, a następnie kontynuowano je w pobliżu Ruelle Vaucher i Vieux-Châtel, przy portalu tunelu, w części prowadzącej bezpośrednio do stacji kolejowej CFF. W tym samym czasie podjęto prace przy budowie górnej stacji przy dworcu CFF[2].

Od 27 kwietnia 2001 kolej łączy stację CFF z Ogrodem Angielskim w niecałe dwie minuty. Skład odjeżdża co 3 minuty i porusza się z prędkością 8 m/s, zapewniając przepustowość ponad 3000 osób na godzinę[2].

Obie stacje wyposażone są m.in. w kiosk, bankomat i windę. Z dolnej stacji przejście pod Avenue du 1er Mars bezpośrednio łączy Fun’ambule z obiektami uniwersytetu, dzielnicą Beaux-Arts i Young Rives nad jeziorem Neuchâtel[2].

Wagony mają pojemność 126 osób. Zbudowane są z czterech modułów. Utrzymują podłogę w poziomie, pomimo zmian nachylenia terenu od 0% do 34%. Są zbudowane przez firmę CWA w Olten pod nadzorem grupy Garaventa w Goldau[2].

Wybór umiejscowienia stacji dolnej był krytykowany przez część środowisk, ponieważ stacja ta znajduje się w pewnej odległości od centrum miasta. Władze miejskie tłumaczyły swoją decyzję polityką transportową, mającą na celu stworzenie nowego centrum atrakcji poza starym śródmieściem[1].

Podczas prac budowlanych ujawniono stanowisko archeologiczne w Ogrodzie Angielskim – pozostałości prehistorycznej (neolitycznej) osady zbudowanej nad jeziorem około 3500 lat p.n.e., prawie pięć metrów poniżej powierzchni obecnego gruntu. Odkopano m.in. kamienne siekiery, kamienie szlifierskie, narzędzia krzemienne, fragmenty ceramiki i groty strzał wykonane z kryształu górskiego[2].

Parametry techniczne edytuj

Kolej charakteryzuje się następującymi parametrami technicznymi:

Nazwa edytuj

Obecna nazwa linii wyłoniona została w konkursie zorganizowanym wśród młodzieży z kantonu Neuchâtel. Złożono wówczas ponad 350 propozycji. Zwycięską nazwę oficjalnie przyjęto 27 kwietnia 2001[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Funiculaire Fun’ambule Neuchatel Gare Université [online], www.funimag.com [dostęp 2021-01-01].
  2. a b c d e f Service des Infrastructures – Neuchâtel – Fun’ambule [online], www.2000neu.ch [dostęp 2021-01-01].