Geoff Lees

Geoffrey T. Lees (ur. 1 maja 1951 w Hurley Common) – były brytyjski kierowca wyścigowy. Mistrz Formuły 2 z 1981 roku oraz Japońskiej Formuły 2 z 1983 roku.

Geoff Lees

Geoff Lees w samochodzie Shadow DN11 podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii 2018
Imię i nazwisko	Geoffrey T. Lees
Państwo	Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1951 Hurley Common
Sukcesy
1979: Grand Prix Makau (zwycięzca) 1980: Grand Prix Makau (zwycięzca) 1981: Formuła 2 (mistrz) 1983: Japońska Formuła 2 (mistrz)

Życiorys

Lees wychował się w miejscowości położonej 10 kilometrów od toru Mallory Park. W wieku 15 lat opuścił szkołę i został uczniem mechanika w lokalnym warsztacie. Pierwszym samochodem, jaki sobie zakupił, był Lotus 23B. W tym czasie spotkał się także z Grahamem Hillem, testującym Jaguara E-type na torze Mallory Park.

W 1971 roku Lees zadebiutował w Brytyjskiej Formule Ford 1600 i zdobył czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, wygrywając między innymi zawody na Mallory Park. W 1972 roku, z powodu braku pieniędzy, ścigał się tylko na Silverstone, a rok później w ogóle nie startował. Do ścigania powrócił w 1974 roku, kiedy to zakupił Royale RP16. Był wówczas drugi w klasyfikacji. Rok później, dysponując wsparciem Royale oraz modelem RP21, zdobył tytuły w trzech różnych kategoriach, którymi były Festiwal Formuły Ford, Formuła Ford 1600 BDRC oraz Formuła Ford 1600 BRSCC. Z 40 startów Lees wygrał w tym roku 32 wyścigi.

W latach 1976–1977 ścigał się Chevronem, zdobywając trzecie miejsce w klasyfikacji mistrzostw Shell Sport oraz Formula 3 Britain BP w 1976 roku.

W roku 1978 Lees był kierowcą w Brytyjskiej Formule 1 i z jednym zwycięstwem zajął w tej serii piąte miejsce. W tym samym roku zadebiutował w Formule 2 i Formule 1, gdzie jednak Ensigniem N175 nie zdołał zakwalifikować się do Grand Prix Wielkiej Brytanii.

W 1979 roku ścigał się Lolą T333CS w serii Can-Am. Wziął także udział w Grand Prix Niemiec Formuły 1, gdzie, zastępując chorego Jeana-Pierre'a Jariera w Tyrrellu, był siódmy. W listopadzie wygrał Grand Prix Makau.

W 1980 roku Lees zastąpił Stefana Johanssona w zespole Formuły 1, Shadow. Jednakże modele DN11 i DN12 były nieudane i na pięć prób Lees zdołał zakwalifikować się tylko raz. Przed Grand Prix Holandii otrzymał ofertę od zespołu Ensign, którą zaakceptował, jednak samochód także był nieudany. W Holandii zakwalifikował się przed Janem Lammersem, ale nie ukończył wyścigu. Do Grand Prix Włoch Lees się nie zakwalifikował. W tym sezonie ścigał się jeszcze Williamsem FW07B dla RAM Racing w Grand Prix Stanów Zjednoczonych, ale był wówczas chory na grypę i ponownie się nie zakwalifikował.

Pod koniec roku po raz drugi z rzędu wygrał Grand Prix Makau, startując z pole position.

W 1981 roku Lees otrzymał ofertę fabrycznego zespołu Ralt, który wystawiał zaprojektowany przez Rona Tauranaka model RH6. Ralt oferował Leesowi pełny sezon w Formule 2. We wczesnej części sezonu silnik Honda był dosyć zawodny, ponadto zużywał dużo paliwa. Zmiana wtrysku paliwa i przeprojektowanie samochodu poprawiły wyniki i Lees wygrał mistrzostwa z czternastopunktową przewagą nad Thierrym Boutsenem.

Tytuł zdobyty przez Brytyjczyka spowodował, że nie mógł on rywalizować już w Formule 2. Lees miał nadzieję, że Honda wystawi swój zespół w Formule 1, ale japoński producent oświadczył, że na pewno przed 1983 rokiem Honda nie będzie ścigać się w Formule 1. Lees w 1982 roku wziął udział w dwóch Grand Prix, w Theodore i Lotusie.

Po 1982 roku Lees postanowił ścigać się w Japonii. Brytyjczyk zdobył tytuł mistrza Japońskiej Formuły 2 w 1983 roku, a rok później został wicemistrzem serii. W Japonii ścigał się również prototypami sportowymi – do 1992 roku. Kilkakrotnie brał udział także w wyścigu 24h Le Mans. Karierę wyścigową zakończył w 2002 roku. Po jej zakończeniu rozpoczął prowadzenie własnej działalności.

Wyniki w Formule 1

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach																Pkt.	Msc.
1978	Mario Deliotti Racing	Ensign N175	Ford V8	ARG -	BRA -	ZAF -	USW -	MCO -	BEL -	ESP -	SWE -	FRA -	GBR NZ	DEU -	AUT -	NLD -	ITA -	USA -	CND -	0	NS
1979	Candy Tyrrell Team	Tyrrell 009	Ford V8	ARG -	BRA -	ZAF -	USW -	ESP -	BEL -	MCO -	FRA -	GBR -	DEU 7	AUT -	NLD -	ITA -	CND -	USA -		0	24
1980	Shadow Cars	Shadow DN11	Ford V8	ARG -	BRA -	ZAF 13	USW NZ													0	28
		Shadow DN12						BEL NZ	MCO NZ	FRA NZ	GBR -	DEU -	AUT -
	Unipart Racing Team	Ensign N180												NLD NU	ITA NZ	CND -
	RAM/Theodore/Rainbow Jeans Racing	Williams FW07B															USA NZ
1982	Theodore Racing Team	Theodore TY02	Ford V8	ZAF -	BRA -	USW -	SMR -	BEL -	MCO -	USE -	CND NU	NLD -	GBR -							0	34
	John Player Team Lotus	Lotus 91												FRA 12	DEU -	AUT -	CHE -	ITA -	LVG -

Bibliografia

• Rainer Nyberg: Five GP starts, five different chassis. 8w.forix.com. [dostęp 2012-05-15]. (ang.).
• Geoff Lees. chicanef1.com. [dostęp 2012-05-15]. (ang.).
• Geoff Lees. driverdb.com. [dostęp 2012-05-15]. (ang.).