George Nicol
George Nicol (ur. 28 grudnia 1886 w Battersea w Londynie, zm. 28 stycznia 1967 w Brighton[1]) – brytyjski lekkoatleta (sprinter), medalista olimpijski z 1912.
| Data i miejsce urodzenia |
28 grudnia 1886 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 stycznia 1967 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Wystąpił w biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1908 w Londynie, gdzie odpadł w półfinale[1].
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1912 w Sztokholmie. Sztafeta brytyjska w składzie: Nicol, Ernest Henley, James Soutter i Cyril Seedhouse ustanowiła w eliminacjach rekord Europy wynikiem 3:19,0[1][2], a w biegu finałowym zajęła 3. miejsce za zespołami Stanów Zjednoczonych i Francji. Na tych igrzyskach Nicol startował również w biegu na 400 metrów, ale odpadł w półfinale[1].
Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 440 jardów w 1913[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d George Nicol [online], olympedia.org [dostęp 2020-07-10] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 374.
- ↑ British Athletics Championships 1876-1914 [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-14] (ang.).