Georges Clerfayt (ur. 23 kwietnia 1935 w Colleret[1]) – belgijski francuskojęzyczny polityk, ekonomista, nauczyciel akademicki i samorządowiec, długoletni deputowany, od 1984 do 1995 przewodniczący Demokratycznego Frontu Frankofonów (FDF).

Georges Clerfayt
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1935
Colleret

Przewodniczący Demokratycznego Frontu Frankofonów
Okres

od 1984
do 1995

Przynależność polityczna

Demokratyczny Front Frankofonów

Poprzednik

Lucien Outers

Następca

Olivier Maingain

Życiorys edytuj

Ukończył studia ekonomiczne oraz stosunki międzynarodowe. Doktoryzował się w zakresie prawa. Z zawodu nauczyciel akademicki, został wykładowcą na Université de Namur[1]. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Demokratycznego Frontu Frankofonów. W różnych okresach był członkiem zarządu miejscowości Sint-Genesius-Rode, odchodząc z lokalnego samorządu w 2012[2]. W latach 1971–2003 sprawował mandat posła do Izby Reprezentantów[1].

W latach 1977–1981 pełnił funkcję sekretarza generalnego FDF, a od 1984 do 1995 był przewodniczącym partii[2]. W 1993 kierowana przez niego formacja zawiązała federację z walońskimi liberałami z PRL, na bazie której powstał później Ruch Reformatorski[3].

Ojciec polityka Bernarda Clerfayta[4]. Odznaczony Orderem Leopolda II klasy[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Georges Clerfayt. dekamer.be. [dostęp 2020-10-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-24)]. (niderl.).
  2. a b Georges Clerfayt. defi.eu. [dostęp 2020-10-04]. (fr.).
  3. L'alliance MR – FDF, c'est fini!. lavenir.net, 25 września 2011. [dostęp 2020-10-04]. (fr.).
  4. Georges Clerfayt sur la candidature de Bernard Clerfayt à la présidence des FDF: «Difficile de voter contre son fils». sudinfo.be, 3 lutego 2015. [dostęp 2020-10-04]. (fr.).