Gilad Szalit (hebr. גלעד שליט, fr. Guilad Schalit; ur. 28 sierpnia 1986 w Naharijji w Izraelu) – żołnierz armii izraelskiej (CaHaL).

Gilad Szalit
‏גלעד שליט
Guilad Schalit
ilustracja
Rav samal mitkadem (Rasam) Rav samal mitkadem (Rasam)
Data i miejsce urodzenia

28 sierpnia 1986
Naharijja

Przebieg służby
Lata służby

od 2005

Siły zbrojne

Siły Obronne Izraela

Główne wojny i bitwy

konflikt izraelsko-palestyński,
II wojna libańska

Odznaczenia
Medal za II Wojnę Libańską

Wychował się w Micpe Hilla w Zachodniej Galilei, posiada podwójne izraelskie i francuskie obywatelstwo[1]. Jest pierwszym izraelskim żołnierzem porwanym przez Palestyńczyków od czasu porwania w 1994 roku Nachsona Wachsmana[2].

Porwanie edytuj

Wczesnym niedzielnym porankiem 25 czerwca 2006 roku, rabat Szalit został porwany przez palestyńskich bojowników, którzy zaatakowali posterunek armii izraelskiej po przekroczeniu granicy Strefy Gazy i Izraela przez tunel niedaleko Kerem Szalom. W czasie porannego ataku dwóch żołnierzy CaHaL zostało zabitych, a czterech innych odniosło rany, nie licząc samego Szalita, który złamał lewą rękę i odniósł rany lewego ramienia[3]. Mohamed Abdel Al, rzecznik palestyńskich Ludowych Komitetów Oporu, ujawnił iż akcja ta była planowana przez prawie dwa miesiące.

Porywacze Szalita wydali oświadczenie w poniedziałek 26 czerwca 2006, w którym oferowali informacje o stanie żołnierza, jeżeli władze izraelskie zgodzą się wypuścić uwięzione palestyńskie kobiety i osadzonych poniżej 18 roku życia[4]. Oświadczenie to zostało wydane przez Brygady Izz ad-Din al-Kassam (zbrojne skrzydło rządzącej palestyńskiej partii Hamas), Ludowe Komitety Oporu (w skład których wchodzą członkowie Fatahu, Islamskiego Dżihadu i Hamasu) i Armię Islamu.

Będąc w niewoli został dwukrotnie awansowany, najpierw do stopnia sierżanta sztabowego, a następnie do stopnia starszego sierżanta sztabowego. Dzień przed terminem uwolnienia awansowano go do stopnia sierżanta-majora[5].

1 lipca Palestyńczycy wysunęli kolejne żądania, domagając się uwolnienia tysiąca więźniów (poza wspomnianymi kobietami i niepełnoletnimi)[6]. Dwa dni później porywacze wystosowali 24-godzinne ultimatum, grożąc iż w razie jego niespełnienia Szalita dotkną niesprecyzowane konsekwencje[7]. Kilka godzin później Izrael odrzucił ultimatum, stwierdzając iż „nie będzie negocjacji w sprawie uwolnienia więźniów.”[8]

Próba ratunku edytuj

Izraelskie siły zbrojne wkroczyły do Chan Junus 28 czerwca w celu odnalezienia Szalita. Jak powiedział David Siegel, rzecznik ambasady Izraela w USA, „Izrael uczynił wszystko, co mógł w celu wyczerpania wszystkich dyplomatycznych możliwości i dał Mahmudowi Abbasowi szansę na zwrócenie porwanego Izraelczyka... Ta operacja może zostać zakończona natychmiast, warunkiem jest uwolnienie Gilada Szalita.”[9]

29 czerwca dowódca południowego okręgu armii izraelskiej, gen. Jo’aw Galant potwierdził informacje, iż Shalit pozostaje w Gazie. Izraelski minister sprawiedliwości, Chajjim Ramon dodał, iż żołnierz przetrzymywany jest najprawdopodobniej na południu Strefy Gazy. Natomiast korespondent wojskowy izraelskiego kanału informacyjnego IBA stwierdził, iż z jego informacji wynika, że kapral przetrzymywany jest w Rafah. Jednak rzecznik CaHaL, gen. Miri Regew powiedziała „nie jesteśmy przekonani, że jest on przetrzymywany w południowej Gazie... (tylko) że jest przetrzymywany w Gazie”[10].

1 lipca BBC doniosło, iż Szalit otrzymał pomoc lekarską z powodu odniesionych obrażeń brzucha i ramienia. Ta informacja została zdementowana przez Palestyńczyków[11]. Tymczasem przedstawiciele izraelskich władz zagrozili, iż „niebo runie”, jeżeli Szalitowi stanie się krzywda[12].

Uwolnienie edytuj

18 października 2011 Gilad Szalit został uwolniony na podstawie wynegocjowanej wymiany. Izrael zwolnił z więzień 1027 Palestyńczyków, m.in. członków Hamasu[13][14][15][16].

Odznaczenia edytuj

Honorowe obywatelstwa edytuj

Przypisy edytuj

  1. Yoav Appel et. al., „Shalit's dad: 'Hope is all we have left'”, Jerusalem Post, 25 czerwca 2006
  2. „Israeli forces enter 'north Gaza,” , BBC, 29 czerwca 2006
  3. Gil Hoffman et. al., „Shalit's health better than first feared”, Jerusalem Post, 29 czerwca 2006
  4. „Militants issue Israel hostage demands”, CNN, 26 czerwca 2006
  5. Shalit promoted to rank of IDF sergeant-major on eve of release. haaretz.com. [dostęp 2013-08-30]. (ang.).
  6. „FACTBOX-The crisis over Israel's captured soldier”. today.reuters.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-10)]., Reuters, 2 lipca 2006
  7. „Palestinian militants issue ultimatum to Israel”. today.reuters.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-10)]., Reuters, 3 lipca 2006
  8. Minister Ramon: IDF operations in Gaza will be 'far far worse' if Shalit harmed. Haaretz, 3 lipca 2006.
  9. David Rosenberg, „Israeli Army Enters Gaza to Find Kidnapped Soldier (Update2)”, Bloomberg.com, 28 czerwca 2006
  10. „Today in the News,” Israel Broadcasting Authority, 29 czerwca 2006
  11. Israel soldier medic claim denied. BBC News, 1 lipca 2006.
  12. Israel: ‘Sky will fall’ if soldier is harmed. Times of Oman, 5 lipca 2006. [dostęp 2006-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 maja 2003)].
  13. Uwolniony Gilad Szalit wrócił do Izraela. interia.pl, 18 października 2011. [dostęp 2011-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 października 2011)].
  14. Gilad Szalit jest w Izraelu. „Wygląda na zdrowego”. Polskie Radio. [dostęp 2011-10-18].
  15. 1027 za jednego. „Gilad wrócił do domu”. Pierwsza od lat tak duża wymiana więźniów pomiędzy Izraelem a Palestyńczykami. wPolityce.pl. [dostęp 2011-10-18].
  16. Żołnierz Gilad Szalit wolny. W zamian za 1027 Palestyńczyków. Kampania Solidarności z Palestyną. [dostęp 2011-10-18].
  17. Zdjęcie sierż. Szalita w mundurze. interia.pl, 18 października 2011. [dostęp 2011-10-18].

Linki zewnętrzne edytuj