Porzecze (gmina w województwie białostockim)

Porzecze – dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. białostockim (obecnie na Białorusi). Siedzibą gminy było Porzecze[2].

Porzecze
gmina wiejska
1921–1939[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg wileński)
(1920-21: okręg nowogródzki)
1921-39: białostockie

Powiat

grodzieński

Siedziba

Porzecze

Populacja (1921)
• liczba ludności


6404

Szczegółowy podział administracyjny
Liczba miejscowości

47

brak współrzędnych

W okresie międzywojennym gmina Porzecze należała do powiatu grodzieńskiego w woj. białostockim[2]. Według spisu powszechnego z 1921 roku, gminę zamieszkiwały 6404 osoby, w tym 4972 (78%) Polaków, 830 (13%) Białorusinów, 442 (7%) Litwinów, 134 (2%) Żydów, 17 Rosjan i 9 Niemców[3].

1 października 1931 z gminy Porzecze wyłączono miejscowości Druskieniki (wieś), Piaski i Kłoniszki, włączając je do miasta Druskieniki w tymże powiecie i województwie[4].

16 października 1933 gminę Porzecze podzielono na 22 gromady: Chomąty, Dąbrowa, Dziertnica, Hoduny, Humniszcze, Jaśkielewicze, Jeziorki, Lichacze, Łosiewo, Łotjezioro, Przesielce, Porzecze, Porzecze miasteczko, Przewałka, Rotnica (lewobrzeżna), Rybnica, Sałacie, Sobolany, Stara Ruda, Szandubra, Wierchdubie i Zapurwie[5].

Po wojnie obszar gminy Porzecze wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy edytuj

  1. Od 1921 jednostka administracyjna utworzonego w 1919 polskiego woj. białostockiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 5: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 39. [dostęp 2011-04-04].
  4. Dz.U. z 1931 r. nr 53, poz. 435
  5. Białostocki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 11, poz. 51