Grubosz jajowaty

gatunek rośliny

Grubosz jajowaty, grubosz owalny, grubosz srebrzysty, drzewko szczęścia, drzewko pieniężne (Crassula ovata (P. Mill.) Druce) – gatunek rośliny z rodziny gruboszowatych. Najpopularniejszy w uprawie przedstawiciel swego rodzaju. Pochodzi z Afryki Południowej.

Grubosz jajowaty
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

gruboszowate

Rodzaj

grubosz

Gatunek

grubosz jajowaty

Nazwa systematyczna
Crassula ovata (P. Mill.) Druce
Rep. Bot. Soc. Exch. Club Brit. Isles 4:617. 1917
Synonimy
  • Crassula argentea
  • Crassula portulacaea

Morfologia edytuj

Pokrój
W warunkach naturalnych bylina o wysokości do 4 m, w uprawie doniczkowej dorasta zwykle do 1 m. Rośnie wolno, ale stale. W ciągu roku może wydłużyć pędy o kilka centymetrów.
Liście
Liście mięsiste, magazynujące wodę, naprzeciwległe. Błyszczące, jajowate, żywozielone, czasem z czerwonym brzegiem lub spodem.
Kwiaty
Drobne, białe lub różowe, 5-krotne. Pojawiają się na końcach pędów tylko u okazów starszych u nas w okresie jesienno-zimowym. W uprawie tylko u okazów rosnących w dobrze oświetlonym miejscu.
Gatunek podobny
Grubosz jajowaty jest często w Polsce mylony z gruboszem drzewiastym, znacznie rzadziej spotykanym w uprawie. Grubosz drzewiasty ma podobny pokrój, różni się okrągławymi, a nie owalnymi liśćmi o srebrzysto-niebieskim kolorze, bez połysku.

Zmienność edytuj

W uprawie spotykane są kultywary o specyficznych kształtach lub barwach liści. Do najczęściej spotykanych należą odmiany 'Gollum' i 'Hobbit' o liściach cylindrycznych z wgłębieniami na końcach, rzadziej spotyka się odmiany o liściach barwnych, np. 'Tricolor'.

Zastosowania edytuj

Roślina ozdobna
Popularna roślina doniczkowa. Efektowna, a przy tym mało wymagająca. Idealna także dla wielbicieli dalekowschodniej sztuki skarlania drzew i krzewów. Już mała sadzonka ma wygląd bonsai.

Uprawa edytuj

Wymagania
Preferuje gleby piaszczysto-gliniaste. Dobrze znosi suche powietrze. Lubi światło, ale jeżeli jest ustawiony w ostrym, letnim słońcu, liście lekko żółkną i marszczą się. W takich wypadkach rośliny należy zacieniać. Dobrym stanowiskiem są dobrze oświetlone parapety okienne. Najlepiej rośnie w temperaturze 25-30 °C, znosi też dobrze temperatury o kilka stopni wyższe lub niższe. Korzystne dla rozwoju rośliny są oziębienia temperatur nocą o ok. 10 °C, co przypomina naturalne warunki panujące w Afryce. Zimą należy uważać, żeby roślina nie ucierpiała od mroźnego powietrza podczas wietrzenia mieszkania. Latem dobrze jest roślinę wynosić na balkon lub nawet zakopać z doniczką w ogrodzie. Zimą należy ją przenieść do chłodniejszego, jasnego pomieszczenia. Nie należy umieszczać blisko grzejników. Wymaga przepuszczalnego podłoża z dużą domieszką gruboziarnistego piasku wzbogaconego dodatkiem żyznej ziemi liściowej, bez dodatku torfu. W doniczce musi się znajdować gruba warstwa drenażu na dnie.
Pielęgnacja
Roślina wymaga obfitego podlewania, przy czym z kolejnym podlewaniem należy czekać do całkowitego wyschnięcia ziemi. Nadmierne podlewanie jest podstawową przyczyną niepowodzeń uprawowych. Wymaga nawożenia raz lub dwa razy w roku – wiosną i wczesnym latem. Pomiędzy tymi zabiegami możemy posypać powierzchnię ziemi w doniczce suchym krowieńcem, co da w efekcie zdrowe, ładnie ubarwione liście. Wymaga przesadzania tylko wtedy, gdy korzenie nie mieszczą się w doniczce. Zabieg można wykonać o dowolnej porze roku. Starsze egzemplarze pozostawia się w spokoju i nie przesadza w ogóle, tylko na wierzch ziemi wystarczy dosypać co jakiś czas trochę świeżego, żyznego podłoża.
Rozmnażanie
Rozmnaża się z sadzonek zielnych pobranych wiosną lub latem.

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-11] (ang.).

Bibliografia edytuj

  • Jarosław Rak: Pielęgnowanie roślin pokojowych. ISBN 83-7073-089-2.
  • Wielka Encyklopedia Roślin. Brickell Christopher (red.). Warszawa: Muza S.A., 1993. ISBN 83-7079-157-3.