Grzegorz Łakota, ukr. Григорій Іванович Лакота, trans. Hryhorij Iwanowycz Łakota (ur. 31 stycznia 1883 w Hołodówce, zm. 12 listopada 1950 w łagrze Abieź koło Workuty) – błogosławiony Kościoła katolickiego, biskup pomocniczy greckokatolickiej eparchii przemyskiej, męczennik.

Grzegorz Łakota
Григорій Лакота
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1883
Hołodówka, Austro-Węgry obecnie Zadnistriany, Ukraina

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1950
łagier Abieź koło Workuty

Biskup pomocniczy przemyski
Okres sprawowania

od 1926

Rektor greckokatolickiego seminarium duchownego w Przemyślu
Okres sprawowania

1918–1926

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Prezbiterat

1908

Chirotonia biskupia

16 maja 1926

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 maja 1926

Konsekrator

Jozafat Kocyłowski

Współkonsekratorzy

Josyf Bocian
Anatol Wincenty Nowak

Błogosławiony
Grzegorz Łakota
Григорій Іванович Лакота
biskup męczennik
Ilustracja
Bp Hryhorij Łakota po uwięzieniu przez NKWD w 1946
Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

27 czerwca 2001
Lwów
przez Jana Pawła II

Życiorys edytuj

Urodził się w miejscowości Hołodówce, która wówczas leżała w Austro-Węgrzech. Studiował we Lwowie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Przemyślu w 1908 roku. 2 lipca 1913 roku uzyskał stopień doktora teologii na Uniwersytecie Wiedeńskim na podstawie pracy pt. Die Bedeutung der Bergpredigt bei Matthäus[1]. Od 1913 był profesorem Seminarium Duchownego w Przemyślu, następnie jego rektorem (1918–1926). 16 maja 1926 roku otrzymał sakrę biskupią i został mianowany biskupem pomocniczym w Przemyślu.

27 czerwca 1946 roku został aresztowany. Mimo, że był polskim obywatelem deportowano go do ZSRR przez punkt graniczny w Medyce. Początkowo był uwięziony we Lwowie, a następnie w Kijowie. Był sądzony w Kijowie za „współpracę z hitlerowcami i z watykańskim wywiadem”. Został skazany na 10 lat łagru i wywieziony do Workuty w republice Komi. Był uwięziony w obozie oznaczonym symbolem „OLP Nº9”. Początkowo pracował w kopalni węgla. Niewolnicza praca i ciężkie warunki życia w łagrze spowodowały pogorszenie stanu zdrowia. Przewieziono go do szpitala w miejscowości Abieź, gdzie zmarł 2 listopada 1950. Został pochowany na tamtejszym obozowym cmentarzysku, w grobie oznaczonym napisem „D-14”[2][3][4].

Biskup Grzegorz został beatyfikowany przez papieża Jana Pawła II 27 czerwca 2001 na hipodromie we Lwowie podczas Liturgii, połączonej z beatyfikacjami 27 nowomęczenników greckokatolickich, odprawionej w obrządku bizantyjsko-ukraińskim, podczas pielgrzymki Jana Pawła II na Ukrainę[5][6].

Przypisy edytuj

Literatura edytuj