Haflinger
Haflinger – rasa konia, skonsolidowana w Tyrolu pod koniec XIX wieku.
Historia, pochodzenie edytuj
Zasadniczo haflinger jest efektem krzyżowania czterech ras koni: noryckiej, bośniackiej, huculskiej, czystej krwi arabskiej. Zalicza się go do koni typu jucznego.
Użytkowość edytuj
Charakteryzuje się dużą dzielnością w terenie górzystym, jednakże równie dobrze nadaje się do pracy pod siodłem.
Budowa, pokrój, eksterier edytuj
Haflingery są najwyższymi kucami o mocno rozwiniętym tułowiu, suchych kończynach oraz rozłupanym zadzie. Przedstawiciele tej rasy stosunkowo późno dojrzewają (używa się ich do pracy w wieku 3,5 roku), są długowieczne i łagodne.
Hodowla edytuj
Konie te są hodowane w krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych i Turcji.
- Wysokość w kłębie: 140-155 cm
- Obwód klatki piersiowej: 170-175 cm
- Obwód nadpęcia: ok. 19 cm
- Masa ciała: 400-500 kg
Umaszczenie: kasztanowate, ciemnokasztanowate z konopiastą grzywą i ogonem[1].
Na świecie pogłowie tej rasy ocenia się na ok. 250 tys. sztuk[2].
Standardy rasy edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Konopiasta grzywa i ogon u kasztanów | Genetyka Umaszczenia Zwierząt [online], genetykaumaszczeniazwierzat.pl [dostęp 2016-06-27].
- ↑ Tadeusz Szulc (red.): Chów i hodowla zwierząt. Wyd. 2. Wrocław: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu, 2013, s. 662. ISBN 978-83-7717-148-6.