Hania (nowela)
Hania – nowela Henryka Sienkiewicza. Powstała w grudniu 1875, ukazała się w styczniu 1876. Opowiada o historii miłosnego trójkąta (Hania, narrator Henryk, Selim Mirza). Hania wraz ze Starym sługą i Selimem Mirzą składa się na tzw. "małą trylogię". Badacze literatury zwracają uwagę, że sposób prezentacji świata w "Hani" nie przypomina w niczym romansu zachodnioeuropejskiego ani tradycji polskich i na tle ówczesnej produkcji pisarskiej odznacza się oryginalnością[1]. Wątek niespełnionej miłości przypomina swoim nastrojem utwory Lwa Tołstoja i niektóre opowiadania Iwana Turgieniewa[1].
 Hania. Ilustr. Piotr Stachiewicz | |||
| Autor | |||
|---|---|---|---|
| Typ utworu | |||
| Wydanie oryginalne | |||
| Język | |||
| Data wydania |
1876 | ||
| |||
Pierwotnie planowano ekranizację noweli w 1939, czemu przeszkodził wybuch II wojny światowej[2]. W 1984 powstała filmowa adaptacja Hani w reżyserii Stanisława Wohla.
Przypisy edytuj
- ↑ a b T. Żabski, Sienkiewicz, s. 55.
- ↑ Nowe filmy polskie. „Warszawski Dziennik Narodowy”. Nr 220A, s. 5, 11 sierpnia 1939.
Bibliografia edytuj
- Żabski T., Sienkiewicz, Wrocław 1998, s. 54-56.