Wikipedia

Henrik Kristoffersen

skoczek narciarski

Henrik Kristoffersen (ur. 2 lipca 1994 w Lørenskog) – norweski narciarz alpejski, dwukrotny medalista olimpijski, mistrz świata i wielokrotny medalista mistrzostw świata juniorów[1][2].

Henrik Kristoffersen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 lipca 1994
Lørenskog

Klub

Rælingen Skiclub

Debiut w PŚ

11.03 2012, Kranjska Gora (DNQ1 - slalom)

Pierwsze punkty w PŚ

17.03 2012, Schladming
(24. miejsce - gigant)

Pierwsze podium w PŚ

17.11 2013, Levi
(3. miejsce - slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Gigant
brąz Soczi 2014 Slalom
Mistrzostwa świata
złoto Åre 2019 Gigant
złoto Courchevel/Méribel 2023 Slalom
brąz Cortina 2021 Slalom
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Roccaraso 2012 Gigant
złoto Quebec 2013 Superkombinacja
złoto Jasná 2014 Slalom
złoto Jasná 2014 Gigant
złoto Hafjell 2015 Slalom
złoto Hafjell 2015 Gigant
srebro Roccaraso 2012 Slalom
srebro Roccaraso 2012 Superkombinacja
Puchar Świata
2. miejsce
2015/2016
2. miejsce
2017/2018
3. miejsce
2016/2017
3. miejsce
2018/2019
3. miejsce
2019/2020
3. miejsce
2021/2022
3. miejsce
2022/2023
Puchar Świata (Gigant)
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2018/2019
2. miejsce
2021/2022
2. miejsce
2022/2023
3. miejsce
2015/2016
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
2015/2016
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
Mała Kryształowa Kula
2021/2022
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2016/2017
2. miejsce
2022/2023
3. miejsce
2013/2014
Puchar Świata (PAR)
2. miejsce
2020/2021
Strona internetowa

Kariera edytuj

Startuje głównie w konkurencjach technicznych. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 20 listopada 2009 roku w Geilo, gdzie w zawodach juniorskich zajął 25. miejsce w gigancie. W 2012 roku wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Roccaraso, gdzie zwyciężył w gigancie, a w kombinacji i slalomie był drugi. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Quebecu zwyciężył w kombinacji. Ostatnie sukcesy w kategorii juniorów wywalczył podczas mistrzostw świata juniorów w Jasnej, wygrywając zawody w gigancie i slalomie.

W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 11 marca 2012 roku w Kranjskiej Gorze, gdzie nie zakwalifikował się do pierwszego przejazdu w slalomie. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył sześć dni później w Schladming, zajmując 24. miejsce w gigancie. Po raz pierwszy na podium zawodów Pucharu Świata stanął 17 listopada 2013 roku w Levi, zajmując trzecie miejsce w slalomie. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Austriacy: Marcel Hirscher oraz Mario Matt. Dwa miesiące później, 28 stycznia 2014 r. w Schladming odniósł swoje pierwsze zwycięstwo wygrywając slalom. Najlepsze wyniki osiągał w sezonach 2015/2016 i 2017/2018, kiedy był drugi w klasyfikacji generalnej. Ponadto w sezonach 2016/2017, 2018/2019, 2019/2020, 2021/2022 i 2022/2023 zajmował trzecie miejsce. Zdobył też między innymi Małą Kryształową Kulę za zwycięstwa w klasyfikacjach giganta w sezonie 2019/2020 oraz slalomu w sezonach 2015/2016, 2019/2020 i 2021/2022.

Pierwszy medal wśród seniorów zdobył podczas igrzysk olimpijskich w Soczi, gdzie zajął trzecie miejsce w slalomie. Uległ jedynie Mattowi i Hirscherowi. Na tych samych igrzyskach zajął ponadto dziesiąte miejsce w slalomie gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Pjongczangu wywalczył srebrny medal w gigancie, plasując się za Hirscherem a przed Francuzem Alexisem Pinturault. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku, zajmując ósme miejsce w gigancie i czwarte w slalomie. Walkę o medal w drugiej z tych konkurencji przegrał ze swym rodakiem Sebastianem Fossem Solevågiem o 0,09 sekundy.

Na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku wywalczył złoty medal w gigancie, wyprzedzając Hirschera i Pinturault. Podczas mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo dwa lata później wywalczył brązowy medal w slalomie, plasując się za Fossem Solevågiem i Austriakiem Adrianem Pertlem. Na rozgrywanych w 2023 roku mistrzostwach świata w Courchevel/Méribel został mistrzem świata w slalomie. Był też kilkukrotnie czwarty w zawodach tego cyklu, między innymi w slalomie i gigancie podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz w 2017 roku.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
10. 19 lutego 2014   Krasnaja Polana Gigant 2:45,29 +1,50   Ted Ligety
3.  22 lutego 2014   Krasnaja Polana Slalom 1:41,84 +0,83   Mario Matt
2.  18 lutego 2018   Jeongseon Gigant 2:18,04 +1,27   Marcel Hirscher
DNF2 22 lutego 2018   Jeongseon Slalom 1:38,99 -   André Myhrer
8. 13 lutego 2022   Pekin Gigant 2:09,35 +1,90   Marco Odermatt
4. 16 lutego 2022   Pekin Slalom 1:44,09 +0,79   Clément Noël

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
20. 15 lutego 2013   Schladming Gigant 2:28,92 +4,11   Ted Ligety
DNF2 17 lutego 2013   Schladming Slalom 1:51,03 -   Marcel Hirscher
13. 13 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Gigant 2:34,16 +2,43   Ted Ligety
4. 15 lutego 2015   Vail/Beaver Creek Slalom 1:57,47 +0,57   Jean-Baptiste Grange
4. 17 lutego 2017   Sankt Moritz Gigant 2:13,31 +0,76   Marcel Hirscher
4. 19 lutego 2017   Sankt Moritz Slalom 1:34,75 +1,04   Marcel Hirscher
1.  15 lutego 2019   Åre Gigant 2:20,24 - -
8. 17 lutego 2019   Åre Slalom 2:05,86 +1,12   Marcel Hirscher
9. 19 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Gigant 2:05,86 +2,53   Mathieu Faivre
3.  21 lutego 2021   Cortina d’Ampezzo Slalom 1:46,48 +0,46   Sebastian Foss Solevåg
5. 17 lutego 2023   Courchevel/Méribel Gigant 2:34,08 +0,96   Marco Odermatt
1.  19 lutego 2023   Courchevel/Méribel Slalom 1:39,50 - -

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
18. 2 marca 2012   Roccaraso Zjazd 1:11,99 +1,97   Ryan Cochran-Siegle
6. 3 marca 2012   Roccaraso Supergigant 1:02,73 +0,91   Ralph Weber
1.  7 marca 2012   Roccaraso Gigant 2:39,50 - -
2.  9 marca 2012   Roccaraso Slalom 1:38,44 +1,26   Santeri Paloniemi
2.  9 marca 2012   Roccaraso Kombinacja 31,49 pkt +12,72 pkt   Ryan Cochran-Siegle
16. 22 lutego 2013   Québec Zjazd 1:30,95 +2,35   Nils Mani
49. 24 lutego 2013   Québec Supergigant 58,49 +2,52   Thomas Mayrpeter
4. 25 lutego 2013   Québec Gigant 2:20,75 +0,94   Aleksander Aamodt Kilde
5. 26 lutego 2013   Québec Slalom 1:59,40 +1,33   Manuel Feller
1.  26 lutego 2013   Québec Kombinacja ? - -
1.  4 marca 2014   Jasná Gigant 2:03,14 - -
1.  5 marca 2014   Jasná Slalom 1:37,21 - -
1.  8 marca 2015   Hafjell Gigant 2:23,37 - -
1.  9 marca 2015   Hafjell Slalom 1:37,55 - -

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

Sezon 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce   Razem  
2012/2013 - - - -
2013/2014 1 1 4 6
2014/2015 3 - 2 5
2015/2016 6 3 3 12
2016/2017 5 - 2 7
2017/2018 1 11 3 15
2018/2019 2 4 2 8
2019/2020 3 4 2 9
2020/2021 2 1 - 3
2021/2022 5 1 1 7
2022/2023 2 6 3 11
2023/2024 - 1 1 2
SUMA 30 32 23 85

Zwycięstwa w zawodach edytuj

  1.   Schladming – 28 stycznia 2014 (slalom)
  2.   Levi – 16 listopada 2014 (slalom)
  3.   Kranjska Gora – 15 marca 2015 (slalom)
  4.   Méribel – 21 marca 2015 (gigant)
  5.   Val d’Isère – 13 grudnia 2015 (slalom)
  6.   Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2015 (slalom)
  7.   Adelboden – 10 stycznia 2016 (slalom)
  8.   Wengen – 17 stycznia 2016 (slalom)
  9.   Kitzbühel – 24 stycznia 2016 (slalom)
  10.   Schladming – 26 stycznia 2016 (slalom)
  11.   Val d’Isère – 11 grudnia 2016 (slalom)
  12.   Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2016 (slalom)
  13.   Adelboden – 8 stycznia 2017 (slalom)
  14.   Wengen – 15 stycznia 2017 (slalom)
  15.   Schladming – 24 stycznia 2017 (slalom)
  16.   Kitzbühel – 21 stycznia 2018 (slalom)
  17.   Bansko – 24 lutego 2019 (gigant)
  18.   Kranjska Gora – 9 marca 2019 (gigant)
  19.   Levi – 24 listopada 2019 (slalom)
  20.   Alta Badia – 22 grudnia 2019 (gigant)
  21.   Schladming – 28 stycznia 2020 (slalom)
  22.   Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2020 (slalom)
  23.   Chamonix – 31 stycznia 2021 (slalom)
  24.   Alta Badia – 19 grudnia 2021 (gigant)
  25.   Garmisch-Partenkirchen – 26 lutego 2022 (slalom)
  26.   Garmisch-Partenkirchen – 27 lutego 2022 (slalom)
  27.   Kranjska Gora – 12 marca 2022 (gigant)
  28.   Kranjska Gora – 13 marca 2022 (gigant)
  29.   Garmisch-Partenkirchen – 4 stycznia 2023 (slalom)
  30.   Wengen – 15 stycznia 2023 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach edytuj

  1.   Levi – 17 listopada 2013 (slalom) – 3. miejsce
  2.   Adelboden – 12 stycznia 2014 (slalom) – 3. miejsce
  3.   Kitzbühel – 24 stycznia 2014 (slalom) – 2. miejsce
  4.   Kranjska Gora – 8 marca 2014 (gigant) – 3. miejsce
  5.   Kranjska Gora – 9 marca 2014 (slalom) - 3. miejsce
  6.   Adelboden – 10 stycznia 2015 (gigant) – 3. miejsce
  7.   Wengen – 17 stycznia 2015 (slalom) – 3. miejsce
  8.   Beaver Creek – 6 grudnia 2015 (gigant) – 3. miejsce
  9.   Alta Badia – 20 grudnia 2015 (gigant) – 2. miejsce
  10.   Santa Caterina – 6 stycznia 2016 (slalom) – 2. miejsce
  11.   Hinterstoder – 28 lutego 2016 (gigant) – 3. miejsce
  12.   Kranjska Gora – 5 marca 2016 (gigant) – 3. miejsce
  13.   Kranjska Gora – 6 marca 2016 (slalom) – 2. miejsce
  14.   Val d’Isère – 10 grudnia 2016 (gigant) – 3. miejsce
  15.   Zagrzeb – 5 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  16.   Levi – 12 listopada 2017 (slalom) – 2. miejsce
  17.   Beaver Creek – 3 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce
  18.   Val d’Isère – 10 grudnia 2017 (slalom) – 2. miejsce
  19.   Alta Badia – 17 grudnia 2017 (gigant) – 2. miejsce
  20.   Alta Badia – 18 grudnia 2017 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  21.   Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  22.   Zagrzeb – 4 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  23.   Adelboden – 6 stycznia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  24.   Adelboden – 7 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  25.   Wengen – 14 stycznia 2018 (slalom) – 2. miejsce
  26.   Schladming – 23 stycznia 2018 (slalom) – 2. miejsce
  27.   Kranjska Gora – 3 marca 2018 (gigant) – 2. miejsce
  28.   Kranjska Gora – 4 marca 2018 (slalom) – 2. miejsce
  29.   Åre – 17 marca 2018 (gigant) – 2. miejsce
  30.   Levi – 18 listopada 2018 (slalom) – 2. miejsce
  31.   Val d’Isère – 8 grudnia 2018 (gigant) – 2. miejsce
  32.   Saalbach-Hinterglemm – 20 grudnia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  33.   Adelboden – 12 stycznia 2019 (gigant) – 2. miejsce
  34.   Adelboden – 13 stycznia 2019 (slalom) – 3. miejsce
  35.   Kranjska Gora – 10 marca 2019 (slalom) – 2. miejsce
  36.   Beaver Creek – 8 grudnia 2019 (gigant) – 2. miejsce
  37.   Madonna di Campiglio – 8 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  38.   Adelboden – 11 stycznia 2020 (gigant) – 3. miejsce
  39.   Adelboden – 12 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  40.   Wengen – 19 stycznia 2020 (slalom) – 2. miejsce
  41.   Hinterstoder – 2 marca 2020 (gigant) – 3. miejsce
  42.   Lech – 27 listopada 2020 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  43.   Kitzbühel – 22 stycznia 2022 (slalom) – 3. miejsce
  44.   Méribel – 20 marca 2022 (slalom) – 2. miejsce
  45.   Sölden – 23 października 2022 (gigant) – 3. miejsce
  46.   Alta Badia – 18 grudnia 2022 (gigant) – 2. miejsce
  47.   Alta Badia – 19 grudnia 2022 (gigant) – 2. miejsce
  48.   Madonna di Campiglio – 22 grudnia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  49.   Adelboden – 7 stycznia 2023 (gigant) – 2. miejsce
  50.   Kranjska Gora – 11 marca 2023 (gigant) – 3. miejsce
  51.   Kranjska Gora – 12 marca 2023 (gigant) – 2. miejsce
  52.   Soldeu – 18 marca 2023 (gigant) – 2. miejsce
  53.   Soldeu – 19 marca 2023 (slalom) – 3. miejsce
  54.   Wengen – 14 stycznia 2024 (slalom) – 3. miejsce
  55.   Palisades Tahoe – 24 lutego 2024 (gigant) – 2. miejsce
  56.   Aspen – 3 marca 2024 (slalom) – 3. miejsce
  • W sumie (30 zwycięstw, 32 drugie i 24 trzecie miejsca)

Przypisy edytuj

  1. ↑ Tim Etchells, Mario Matt holds on for gold, as Ligety blasts course [online], Ski Racing Media, 22 lutego 2014 [dostęp 2021-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-26] (ang.).
  2. ↑ Alpine Skiing - Athlete: Henrik KRISTOFFERSEN [online], web.archive.org, 14 listopada 2013 [dostęp 2021-04-05] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-14].

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henrik_Kristoffersen&oldid=73309916”