Hideto Matsumoto
Hideto Matsumoto (jap. 松本秀人 Matsumoto Hideto; ur. 13 grudnia 1964 w Yokosuce w prefekturze Kanagawa, zm. 2 maja 1998 roku), znany pod pseudonimem hide (jap. ヒデ) – japoński muzyk rockowy, gitarzysta i kompozytor w grupach X JAPAN (dawniej znana jako: X), hide with Spread Beaver i zilch[1][2].
| |
| Imię i nazwisko |
Hideto Matsumoto |
|---|---|
| Pseudonim |
hide, HIDE |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
1981–1998 |
| Wydawnictwo | |
| Instrument | |
| Fernandes MG (różne modele) B.C. Rich Mockingbird | |
| Zespoły | |
| X JAPAN Saver Tiger Spread Beaver Zilch | |
| Strona internetowa | |
Życiorys edytuj
Hideto urodził się 13 grudnia 1964 roku w Yokosuka w prefekturze Kanagawa. Swój pierwszy kontakt z rockiem zawdzięcza przyjacielowi, który pokazał mu album Alive II zespołu KISS. Wkrótce potem otrzymał od babci używaną gitarę Gibson Les Paul Deluxe[3].
W 1981 roku założył zespół Sabre Tiger. Rok po założeniu zaczęli grać koncerty w klubach w rodzinnym mieście, takich jak Rock City[4]. W kwietniu 1983 roku rozpoczął studia kosmetologii i mody na Hollywood University of Beauty and Fashion w Roppongi, które ukończył w 1985 roku. W 1986 r. zespół zmienił nazwę na Saver Tiger. Kapela nigdy nie miała stałego składu. 28 stycznia 1987 roku Saver Tiger dał swój ostatni występ w Meguro Rokumeikan, po czym grupa została rozwiązana. Rozczarowanie hide w tamtym czasie było tak wielkie, że postanowił porzucić muzykę i zarabiać na życie jako fryzjer[3][5].
Jednak niedługo po tym został zaproszony do przyłączenia się do nowo powstałego zespołu X (X Japan). Razem z Toshim, Yoshikim, Patą i Taijim stał się gwiazdą japońskiej sceny muzycznej. W ciągu zaledwie dwóch lat pracy w X, hide stał się powszechnie znane w całym kraju[3][6]. Byli także jednymi z pierwszych japońskich zespołów, które odniosły sukces jako członek niezależnej wytwórni, następnie zostali powszechnie uznawani za jednego z pionierów nurtu visual kei[3][7].
5 sierpnia 1993 roku hide rozpoczął karierę solową. Na początku wydał dwa single „Eyes Love You” i „50% & 50%” oraz jeden album „Hide Your Face”. Single zajęły kolejno 3 i 6 miejsce, a album 1 miejsce na liście Oricon[8][9]. W następnych latach hide wydał kolejne dwa albumy „Psyence” i „Tune-Up”[10]. Założył studio nagraniowe oraz firmę LEMONed skupiającą grupy tworzące muzykę w podobnym stylu[11].
W 1996 roku hide rozpoczął projekt zilch. Projekt powstał wspólnie z amerykańskimi i brytyjskimi muzykami. W ten sposób hide chciał zdobyć fanów na całym świecie[12].
We wrześniu 1997 roku X JAPAN ogłosili rozpad po odejściu Toshiego. X rozwiązali się po koncercie „THE LAST LIVE” w Tokyo Dome 31 grudnia tego samego roku[13].
W styczniu 1998 roku hide with Spread Beaver solowy projekt hide wypuścił swój pierwszy singel „ROCKET DIVE”, a kilka dni przed wydaniem drugiego singla „Pink Spider” świat obiegła wiadomość o śmierci Hideto ‘hide’ Matsumoto. W tym samym roku Spread Beaver wypuściło album „Ja, Zoo”, na którym znalazło się kilka utworów, w których tworzeniu miał udział hide. W tym samym roku grupa rozpoczęła trasę koncertową bez swojego wokalisty i lidera. Wszystkie koncerty odbyły się przed kompletem publiczności[14][15].
Śmierć edytuj
2 maja 1998 roku, po nocy spędzonej na piciu, hide został znaleziony w łazience z ręcznikiem owiniętym wokół szyi przywiązanym do klamki drzwi w swoim apartamencie. Kiedy znaleziono go nieprzytomnego około godziny 7:30, został przewieziony do Centrum Medycznego Japońskiego Czerwonego Krzyża w Hiroo, gdzie o godzinie 8:52 stwierdzono jego zgon[7][15][16].
Policyjne śledztwo nie wykazało śladów włamania. Dochodzenie umorzono, a śmierć gitarzysty uznano za samobójstwo, o czym poinformowano media. Jednak jego rodzina i przyjaciele upierali się, że był to wypadek, ponieważ nie pozostawiono listu pożegnalnego. Taiji w swojej autobiografii uważa, że w noc śmierci hide, gitarzysta mógł wykonywać technikę łagodzenia bólu pleców i szyi spowodowanego ciągłym używaniem paska gitarowego.[7][16]. Technika ta była praktykowana przez członków X Japan podczas ich tras koncertowych i wymagała użycia ręcznika i klamki. Według Taijiego, hide mógł zasnąć pod wpływem upojenia alkoholowego, przez co udusił się[17].
Został pochowany na cmentarzu w mieście Miura w prefekturze Kanagawa, gdzie odbyło się buddyjskie nabożeństwo żałobne. Około 50 000 osób wzięło udział w jego pogrzebie 7 maja w świątyni Tsukiji Hongan-ji, gdzie 56 osób zostało hospitalizowanych, a 197 otrzymało pierwszą pomoc medyczną z powodu wyczerpania emocjonalnego i upału[16][18]. W ciągu tygodnia pięć japońskich nastolatek próbowało popełnić naśladowcze samobójstwo, z których trzem się to udało[7].
Muzeum edytuj
W 2000 roku Hitoshi Matsumoto młodszy brat hide, ujawnił plany budowy muzeum w swoim rodzinnym mieście, które zostało otwarte 20 listopada 2000 roku i pierwotnie miało działać przez trzy lata, jednak wydłużono czas o kolejne dwa lata, zanim zostało zamknięte 25 września 2005 roku. Szacuje się, że muzeum odwiedziło 400 000 osób[19][20].
Dyskografia edytuj
Solo/ze Spread Beaver edytuj
- Albumy
- Hide Your Face (23 lutego 1994)
- Psyence (2 września 1996)
- Ja, Zoo (21 listopada 1998)
- Single
- „Eyes Love You” (5 sierpnia 1993)
- „50% & 50%” (5 sierpnia 1993)
- „Dice” (21 stycznia 1994)
- „TELL ME” (24 marca 1994)
- „Misery” (24 czerwca 1996)
- „Beauty & Stupid” (12 sierpnia 1996)
- „Hi-Ho”/„Good Bye” (18 grudnia 1996)
- „Rocket Dive” (28 stycznia 1998)
- „Pink Spider” (13 maja 1998)
- „Ever Free” (27 maja 1998)
- „Hurry Go Round” (21 października 1998)
- „In Motion” (10 lipca 2002)
- Albumy koncertowe
- Psyence a Go Go (19 marca 2008)
- Hide Our Psychommunity (23 kwietnia 2008)
- Kompilacje
- Tune Up (21 czerwca 1997)
- Tribute Spirits (1 maja 1999)
- Best: Psychommunity (2 marca 2000)
- Psy Clone (22 maja 2002)
- Singles – Junk Story (24 lipca 2002)
- King of Psyborg Rock Star (28 kwietnia 2004)
- We love hide (2 maja 2009)
Przypisy edytuj
- ↑ hide. oricon.co.jp. [dostęp 2023-03-16].
- ↑ BIOGRAPHY. hide-city.com. [dostęp 2023-04-04].
- ↑ a b c d 80年代の横須賀が生んだ必然のギタリスト. natalie.mu. [dostęp 2018-09-26].
- ↑ BIOGRAPHY 1964～1986. hide-city.com. [dostęp 2007-05-10].
- ↑ BIOGRAPHY～1986. hide-city.com. [dostęp 2018-09-26].
- ↑ Indies eXplosion: The Early History of X JAPAN. jrockrevolution.com. [dostęp 2007-10-29].
- ↑ a b c d Neil Strauss: „The Pop Life: End of a Life, End of an Era”. [w:] nytimes.com [on-line]. 18 czerwca 1998. [dostęp 2007-05-21].
- ↑ hideのランキング情報 シングル売上TOP13作品. nytimes.com. [dostęp 2023-05-12].
- ↑ hideのランキング情報 シアルバム売上TOP11作品. nytimes.com. [dostęp 2023-05-14].
- ↑ ｈｉｄｅのアルバム売り上げランキング. nytimes.com. [dostęp 2011-07-20].
- ↑ たどり着いた“極彩色のサウンド”. natalie.mu. [dostęp 2018-10-04].
- ↑ zilchとはアティチュードである. hide-city.com. [dostęp 2018-09-26].
- ↑ The Jrock Legend: X JAPAN. jrockrevolution.com. [dostęp 2007-08-26].
- ↑ PROFILE. hide-city.com. [dostęp 2023-05-01].
- ↑ a b BIOGRAPHY 1998. hide-city.com. [dostęp 2023-06-09].
- ↑ a b c ISOLATED IN THEIR GRIEF. asiaweek.com. [dostęp 2006-02-14].
- ↑ 宇宙を翔ける友へ: 伝說のバンド X の生と死、2000。ISBN 978-4-19-861174-3
- ↑ Hide: The musician whose death rocked Japan. japantimes.co.jp. [dostęp 2018-05-01].
- ↑ Special Features: Hide Museum. musicjapanplus.jp. [dostęp 2014-02-20].
- ↑ hide's commemorative project currently underway. tokyohive.com. [dostęp 2012-12-18].