Ippen
Ippen Shōnin (jap. 一遍上人; ur. 1239, zm. 1289) – japoński mnich buddyjski, założyciel szkoły Ji-shū, będącej odłamem Szkoły Czystej Krainy[1].
Urodził się w Iyo na wyspie Sikoku, na terenie obecnej prefektury Ehime[2]. W młodości studiował nauki szkoły tendai w klasztorze Enryaku-ji na górze Hiei[2]. Znany był wówczas pod imieniem Zuien (随縁)[1]. Później przeniósł się do Dazaifu na wyspie Kiusiu, gdzie pod wpływem nauk Shōtatsu Shōnina został w 1251 roku wyznawcą amidystycznej szkoły Jōdo-shū[1][2]. Po śmierci ojca w 1263 roku porzucił stan duchowny i ożenił się, w 1274 roku ponownie wstąpił jednak do klasztoru Shitennō-ji w Osace[2]. W 1276 roku przybrał imię Ippen[1] i założył własną szkołę (Ji-shū)[2]. Odtąd prowadził żywot wędrownego kaznodziei i wędrował po różnych zakątkach Japonii, propagując wśród ludności kult Buddy Amidy, szczególnie przyzywanie jego zbawczego imienia (praktyka nembutsu)[1][2].