Iwan Ostermann
Iwan Andriejewicz Ostermann (ur. 1725, zm. 1811) – rosyjski polityk i dyplomata.
 Iwan Andriejewicz Ostermann | |
| Data i miejsce urodzenia |
1725 |
|---|---|
| Data śmierci |
1811 |
| Kanclerz Imperium Rosyjskiego | |
| Okres |
od 1781 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Życiorys edytuj
Jego ojcem był minister Andriej Ostermann (1686-1747), gdy popadł on w niełaskę, jego syna Iwana przeniesiono z Gwardii Cesarskiej do wojska regularnego, dopiero od roku 1757 Iwan trafił do służb dyplomatycznych. Był ambasadorem Rosji w Paryżu a potem w Sztokholmie, gdzie udało mu się zdobyć wpływ nad tak nieufnego władcę jak Gustaw III. Przez lat 16 piastował urząd kanclerza Imperium Rosyjskiego (1781-97), czyli najwyższy urząd w państwie.
W 1780 roku powstała tzw. Liga Zbrojnej Neutralności wymierzona przeciw gwałceniu przez brytyjskie statki nietykalności okrętów państw neutralnych w wojnie Wielkiej Brytanii, przeciw jej koloniom w Ameryce i Francji. Pierwszym ogniwem ligi była konwencja rosyjsko-duńska 28 czerwca (kalendarz juliański)/9 lipca 1780 (kalendarz gregoriański). Kolejną konwencję 21 lipca (kalendarz juliański)/1 sierpnia 1780 (kalendarz gregoriański) podpisali w Sankt Petersburgu szwedzki ambasador Johan Fredrik von Nolcken i Iwan Ostermann jako kanclerz rosyjski.
Bibliografia edytuj
- Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s. 106.