Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi

izba parlamentu

Izba Reprezentantów[1][2][3][4] (lub Przedstawicieli[5]) Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi biał. Палата Прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь, łacinka białoruska Pałata Pradstaŭnikoŭ Nacyjanalnaha schodu Respubliki Biełaruś, ros. Палата представителей Национального Собрания Республики Беларусь – izba niższa Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. Liczy 110 deputowanych wybieranych na 4 letnią kadencję w wyborach powszechnych. Utworzona została w wyniku zmian w Konstytucji Republiki Białorusi w listopadzie 1996 roku, w miejsce zlikwidowanej Rady Najwyższej Republiki Białorusi.

Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi
Państwo

 Białoruś

Rodzaj

izba niższa

Kierownictwo
Przewodniczący

Uładzimir Andrejczanka

Wiceprzewodniczący

Bolesław Pirsztuk

Struktura
Struktura Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi
Liczba członków

110

Stowarzyszenia polityczne

     Biała Ruś (68)
     niezrzeszeni (24)
     Komunistyczna Partia Białorusi (11)
     Republikańska Partia Pracy i Sprawiedliwości (6)
     Partia Liberalno-Demokratyczna (1)

Ordynacja

większościowa

Ostatnie wybory

17 listopada 2019

Siedziba
Siedziba Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi
Sovetskaya Str. 11, 220010, Mińsk
Strona internetowa
Białoruś
Godło Białorusi
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Białorusi

Pierwsza kadencja Izby Reprezentantów ZN RB trwała w latach 1996–2000, druga 2000–2004, trzecia 2004–2008, czwarta 2008–2012, piąta 2012–2016, a szósta 2016-2019. Aktualny skład Izby siódmej kadencji pochodzi z wyborów w 2019 roku.

Wybory edytuj

Według Konstytucji Republiki Białorusi, Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi wybierana jest w wyborach powszechnych, wolnych, równych i bezpośrednich, w głosowaniu tajnym. Wybory muszą być wyznaczone nie później niż trzy miesiące i przeprowadzone nie później niż 30 dni przed wygaśnięciem pełnomocnictw Izby Reprezentantów ZN RB trwającej kadencji. Wybory nadzwyczajne muszą być przeprowadzone w ciągu 3 miesięcy od przedterminowego zakończenia pełnomocnictw Izby poprzedniej kadencji.

Prawo wystawienia kandydatów na deputowanych mają organizacje społeczne, kolektywy pracownicze i inni obywatele. Deputowanym może zostać obywatel Republiki Białorusi, który ukończył 21 lat. Koszty przygotowania i przeprowadzenia wyborów pokrywane są przez państwo, w granicach przeznaczonych na ten cel środków. W przewidzianych przez prawo przypadkach koszty te mogą być pokrywane przez organizacje społeczne, przedsiębiorstwa, instytucje, organizacje i obywateli[6].

Do chwili obecnej wybory do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego miały miejsce pięciokrotnie – w 2000, 2004, 2008, 2012 i 2016 roku. Skład Izby pierwszej kadencji nie został wyłoniony na drodze wyborów, lecz wyznaczony przez Prezydenta RB Aleksandra Łukaszenkę z popierających go deputowanych dotychczasowej Rady Najwyższej XIII kadencji.

Partia Liczba Deputowanych
2012 2016
Partia Liberalno-Demokratyczna 0 1
Zjednoczona Partia Obywatelska 0 1
Partia BNF 0 0
Komunistyczna Partia Białorusi 3 8
Białoruska Partia Lewicy „Sprawiedliwy Świat” 0 0
Białoruska Socjaldemokratyczna Partia (Hramada) 0 0
Republikańska Partia Pracy i Sprawiedliwości 1 3
Białoruska Partia Patriotyczna 0 3
Białoruska Partia „Zieloni” 0 0
Konserwatywno-Chrześcijańska Partia – BNF 0 0
Partia „Białoruska Socjaldemokratyczna Hramada” 0 0
Socjaldemokratyczna Partia Zgody Ludowej 0 0
Partia Republikańska 0 0
Białoruska Partia Agrarna 1 0
Białoruska Partia Socjalno-Sportowa 0 0
Partia Wolności i Postępu 0 0
Białoruska Chrześcijańska Demokracja 0 0
Białoruska Partia Robotników 0 0
Białoruska Socjaldemokratyczna Partia (Ludowa Hramada) 0 0

Przypisy edytuj

  1. Nazwa w języku polskim użyta m.in. w następującej literaturze:
  2. Eugeniusz Mironowicz: Białoruś. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo TRIO, 1999, seria: Historia państw świata w XX wieku. ISBN 83-85660-82-8.
  3. Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313. ISBN 83-913780-0-4.
  4. Przemysław Foligowski: Białoruś. Trudna nie-podległość. Wyd. 1. Wrocław: Atla2, 1999, s. 281. ISBN 83-86882-28-X.
  5. Nazwa w języku polskim użyta w następującej literaturze:
    Zachar Szybieka: Historia Białorusi 1795-2000. Lublin: Instytut Europy Środkowo-Wschodniej, 2002, s. 571, seria: Dzieje Europy Środkowo-Wschodniej. ISBN 83-85854-74-6.
  6. Poriadok obrazowanija Pałaty priedstawitielej. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2010-07-06]. (ros.).