Język kato
Język kato (batem-da-kai-ee, cahto, kai po-mo, tlokeang) – praktycznie wymarły język indiański z rodziny atapaskańskiej. Używali go niegdyś mieszkańcy Rezerwatu Laytonville w północno-zachodniej Kalifornii. Tylko kilka osób zachowało jakąkolwiek jego znajomość (w postaci fragmentarycznych wspomnień)[1].
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 6 wymarły↗ | ||
| Ethnologue | 9 drzemiący↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | ktw | ||
| IETF | ktw | ||
| Glottolog | kato1244 | ||
| Ethnologue | ktw | ||
| WALS | kto | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
W 1925 r. miał jeszcze 50 użytkowników[2]. Ostatnia osoba, która biegle posługiwała się tym językiem, zmarła w latach 60. XX wieku[1].
Dokumentacją języka kato zajmował się Pliny Earle Goddard (1905–1910), który wydał opracowanie gramatyczne oraz zbiór materiałów tekstowych[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Golla 2007 ↓, s. 54.
- ↑ Karin i Spolski 1978 ↓, s. 641.
Bibliografia edytuj
- Victor Golla: North America. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 1–96. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).
- James Karin, Bernard Spolski: Trends in the Study of Athapaskan Language Maintenance and Bilingualism. W: Joshua A. Fishman (red.): Advances in the Study of Societal Multilingualism. Berlin–Boston: De Gruyter Mouton, 1978, s. 635–664, seria: Contributions to the Sociology of Language 9. DOI: 10.1515/9783111684376.635. ISBN 978-3-11-168437-6. OCLC 979631771. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kato, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).