Język tlingit

język z rodziny na-dene

Język tlingit (wymowa: [ɬɪnkɪ́t]) – język z rodziny na-dene, używany na Alasce i w Kanadzie[1]. Współcześnie mówi nim około 500 Indian. Pod względem gramatycznym jest polisyntetyczny i inkorporacyjny. Najczęstszy szyk zdania to SOV. Język ten posiada ejektywne spółgłoski szczelinowe, bardzo rzadkie w językach świata, nie ma zaś w ogóle spółgłosek wargowych.

Lingít
Obszar

Stany Zjednoczone (Alaska), Kanada

Liczba mówiących

500

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
UNESCO 5 krytycznie zagrożony
Ethnologue 8a umierający
Kody języka
ISO 639-2 tli
ISO 639-3 tli
IETF tli
Glottolog tlin1245
Ethnologue tli
GOST 7.75–97 тли 684
WALS tli
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka tlingit przed kolonizacją
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Był zapisywany cyrylicą w okresie gdy Alaska należała do Rosji. Obecnie zapisywany jest alfabetem łacińskim.

W latach 70. XX wieku odnotowano, że jest zagrożony wymarciem (niemniej wciąż posługiwało się nim ponad 1000 osób). Użycie tlingit ograniczało się do osób dorosłych (choć niektóre dzieci miały przynajmniej bierną jego znajomość)[2]. Podjęto wówczas starania w kierunku opracowania publikacji do użytku szkolnego[3]. Został bogato udokumentowany, m.in. w postaci słowników oraz materiałów tekstowych. Nora M. Dauenhauer(inne języki) i Richard Dauenhauer(inne języki) położyli zasługi na rzecz utrwalenia literatury i tradycji oratorskich ludu Tlingit[1].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj