Języki wschodniogermańskie

Języki wschodniogermańskie
Liczba mówiących	język wymarły
Klasyfikacja genetyczna	języki indoeuropejskie języki germańskie języki wschodniogerm.; ;
Podział	• język burgundzki †; • język gocki †; • język wandalski †
Kody rodziny językowej
ISO 639-5	gme
Glottolog	east2805
	Występowanie
	; Zasięg języków wschodniogermańskich około 1 roku n.e. języki wschodniogermańskie
	Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki wschodniogermańskie – grupa wymarłych języków indoeuropejskich z germańskiej rodziny językowej. Jedyny wschodniogermański język znany z tekstów to gocki^[1]. Inne języki z tej grupy to wandalski i burgundzki.

Uważa się, że plemiona wschodniogermańskie opuściły Skandynawię i osiedliły się nad Odrą i Wisłą w latach 600–300 p.n.e., skąd w latach około 300–500 n.e., w czasie wielkiej wędrówki ludów, wyruszyły w głąb Cesarstwa Rzymskiego.

Język gocki był w użyciu na Krymie do XVIII wieku.

Przypisy edytuj

↑ Adams i Mallory 2006 ↓, s. 19.

Bibliografia edytuj

D.Q. Adams, J.P. Mallory: The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World. Oxford University Press, 2006. ISBN 0-19-928791-0. (ang.).

[CITEREFAdamsMallory200619-1] Adams i Mallory 2006 ↓, s. 19.

[1]