Wikipedia

Jacopo Pontormo

Jacopo Pontormo, właśc. Jacopo Carrucci (ur. 24 maja 1494 w Pontormo k. Empoli, zm. 31 grudnia 1556 we Florencji) – włoski malarz i rysownik, przedstawiciel manieryzmu florenckiego.

Jacopo Pontormo
Ilustracja
Uważa się, że ta postać ze Zdjęcia z krzyża to autoportret Pontorma przedstawiający Józefa z Arymatei
Imię i nazwisko

Jacopo Carrucci

Data i miejsce urodzenia

24 maja 1494
Pontormo k. Empoli

Data i miejsce śmierci

31 grudnia 1556
Florencja

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo, rysunek

Epoka

manieryzm

Multimedia w Wikimedia Commons

Był uczniem m.in. Andrei del Sarto. Tworzył pod wpływem Leonarda da Vinci, później Michała Anioła. Malował obrazy religijne, mitologiczne oraz portrety. Przez całe życie korzystał z patronatu Medyceuszów. Od ok. 1518 rozwijał styl charakteryzujący się ekspresyjną, dynamiczną kompozycją, wyrafinowanym rysunkiem i jasnym kolorytem.

Był neurotykiem, melancholikiem i egocentrykiem. Żył skromnie, niemal jak pustelnik. Jego współpracownik i pierwszy biograf Giorgio Vasari pisał: "Tak bał się śmierci, że nie lubił, gdy o niej mówiono w jego obecności, i jak mógł unikał widoku nieboszczyka. Nie bywał na uroczystościach i nigdzie tam, gdzie było dużo ludzi, lękał się bowiem, żeby go tłum nie zadusił, i w ogóle żył tak samotnie , że trudno to wprost sobie wyobrazić."[1]

Najwybitniejszym jego uczniem był Agnolo Bronzino[2] Jego grobowiec znajduje się w krypcie kaplicy Capella di San Luca[3] w kościele Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny we Florencji.

Dzieła edytuj

  • Józef sprzedany Putyfarowi - 1515-19, 61 x 51,5 cm, National Gallery w Londynie
  • Józef w Egipcie - 1515-19, 96 x 109,5 cm, National Gallery w Londynie
  • Leda z łabędziem - 1512-13, 55 x 40 cm, Uffizi, Florencja
  • Madonna z Dzieciątkiem i małym świętym Janem Chrzcicielem - ok. 1528, 89 x 74 cm, Uffizi, Florencja
  • Madonna z Dzieciątkiem, św. Józefem i św. Janem Chrzcicielem - 1521-27, 120 x 99 cm, Ermitaż, Sankt Petersburg
  • Matka Boska z Dzieciątkiem, św. Anną i czterema świętymi - 1529, 228 x 176 cm, Luwr, Paryż
  • Męczeństwo dziesięciu tysięcy - ok. 1529-30, 67 x 73 cm, Galleria Palatina, Florencja
  • Nawiedzenie - ok. 1515, 392 x 337 cm, fresk, 392 x 337 cm, Santissima Annunziata, Florencja
  • Nawiedzenie Najświętszej Marii Panny - 1528-29, 202 x 156 cm, San Michele, Carmignano
  • Pokłon Trzech Króli - ok. 1520 cm, 85 x 190 cm, Galleria Palatina, Florencja
  • Portret Kosmy Medyceusza - ok. 1520 cm, 90 x 72 cm, Uffizi, Florencja
  • Portret halabardnika - 1537, 92 x 72 cm, J. Paul Getty Museum, Malibu
  • Portret kobiety w czerwieni - ok. 1530, 90 x 71 cm, Städelsches Kunstinstitut, Frankfurt nad Menem
  • Portret Marii Salviati - 1537-43, 87 x 71 cm, Uffizi, Florencja
  • Portret młodego mężczyzny - 153033, 85 x 61 cm, Pinacoteca di Palazzo Mansi, Lucques
  • Portret rytownika - 1517-18, 70 x 53 cm, Luwr, Paryż
  • Sacra Conversazione z Matką Boską, Dzieciątkiem i świętymi: Józefem, Janem Ewangelistą, Franciszkiem i Jakubem (Ołtarz Puccich) - 1518, 214 x 185 cm, Kościół San Michele Visomini, Florencja
  • Św. Antoni Padewski - ok. 1520, 78 x 66 cm, Uffizi, Florencja
  • Św. Hieronim pokutujący - ok. 1528, 105 x 80 cm, Niedersachsisches Landesmuseum, Hanower
  • Św. Kwintencencjusz - ok. 1518, 150 x 100 cm, Pinacoteca Comunale, Sansepolcro
  • Św. Weronika - 1515, fresk, 307 x 413 cm, Santa Maria Novella, Florencja
  • Wenus i Amor - ok. 1533, 128 x 197 cm, Gallerie dell’Accademia, Wenecja
  • Wenus i Kupidyn - 1532-34, 128 x 197 cm, Uffizi, Florencja
  • Wieczerza w Emaus - 1525, 230 x 173 cm, Uffizi, Florencja
  • Zdjęcie z krzyża - ok. 1528, 313 x 192 cm, Kościół Santa Felicita, Florencja
  •  
    Zdjęcie z krzyża (1525-28), Kościół Santa Felicita, Florencja
  •  
    Nawiedzenie Najświętszej Marii Panny (1528-29), San Michele, Carmignano
  •  
    Portret halabardnika (1528-30), J. Paul Getty Museum, Malibu
  •  
    Portret kobiety w czerwieni (1532), Städelsches Kunstinstitut, Frankfurt nad Menem

Przypisy edytuj

  1. ↑ Największe wydarzenia w historii sztuki, red. Jacques Marseille, Nadeije Laneyrie-Dagen, Warszawa: Mak, 1998, s. 142.
  2. ↑ Florencja i Toskania, Warszawa: Hachette, 2009 (Przewodniki Wiedzy i Życia), s. 119.
  3. ↑ Tamże, s. 98.

Bibliografia edytuj

  • Wendy Beckett, 1000 arcydzieł, Ewa Gorządek (tłum.), Warszawa: Arkady, 2001, ISBN 83-213-4218-3, OCLC 749354342.
  • Augustin de Butler, Jacopo Pontormo, Siechnice: Eaglemoss Polska, 1999 (Wielcy Malarze; nr 43)
  • Leksykon malarstwa od A do Z, Warszawa: Muza S.A., 1992. ISBN 83-7079-076-3
  • Malarze świata. Encyklopedia, Warszawa: Imbir, 2009, ISBN 978-83-60334-74-4
  • Christine Stukenbrock, Barbara Toepper, Arcydzieła malarstwa europejskiego, Koenigswinter: h. f. ullmann, 2007, ISBN 978-3-8331-2131-9
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacopo_Pontormo&oldid=71266792”