Jan Joachim Tarło herbu Topór (ur. 30 listopada 1658 w woj. sandomierskim, zm. 13 sierpnia 1732 w Wiedniu) – biskup kijowski i poznański, jezuita, archidiakon krakowskiej kapituły katedralnej w latach 17051713[1]

Jan Joachim Tarło
Asystent Tronu Papieskiego
Herb duchownego
Kraj działania

I Rzeczpospolita

Data urodzenia

30 listopada 1658

Data i miejsce śmierci

13 sierpnia 1732
Wiedeń

Biskup kijowski
Okres sprawowania

1718–1723

Biskup diecezjalny poznański
Okres sprawowania

1723–1732

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1684

Nominacja biskupia

5 grudnia 1718

Sakra biskupia

23 kwietnia 1719

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

23 kwietnia 1719

Konsekrator

Michał Szembek

Współkonsekratorzy

Piotr Franciszek Tarło
Jan Feliks Szaniawski

W źródłach występuje także jako Jan XII Tarło[2].

Syn wojewody sandomierskiego Jana i Anny Czartoryskiej, brat biskupa Bartłomieja. W młodości związany z Towarzystwem Jezusowym. W 1718 został biskupem kijowskim, a w 1722[3] poznańskim. W starszym wieku udał się do Rzymu, gdzie Klemens XII ustanowił go asystentem Tronu Papieskiego.

Tak opisuje biskupa Kasper Niesiecki:[4] Był ten Jan pobożny, nikomu nie naprzykrzony, submissyi przedziwnej, w życiu swojem wstrzemięźliwy, na ubóstwo miłosierny, boso w kapie pod czas Jubileuszu w Krakowie kościoły obchodził ze zbudowaniem wszystkich.

Pochowany w kościele misjonarzy Św. Krzyża w Warszawie[5].

Przypisy edytuj

  1. Jan Szczepaniak, Spis prałatów i kanoników kapituły katedralnej oraz kapituł kolegiackich diecezji krakowskiej (XVIII wiek), Kraków 2008, s. 13.
  2. Na podstawie: Franciszek Rzepnicki, Żywoty biskupów w opracowaniu Wiesiołkowskiego
  3. Inne źródła podają rok 1723 oraz ingres w 1724
  4. Na podstawie: Kasper Niesiecki, Korona Polska przy złotej wolności starożytnymi wszystkich katedr, prowincji i rycerstwa [...] ozdobiona w opracowaniu Wiesiołkowskiego
  5. Krzysztof R. Prokop, Z dziejów seminariów warszawskich w dawnej diecezji poznańskiej. Biskupi oraz inni przedstawiciele znamienitych rodów doby staropolskiej w gronie wychowanków seminarium externum i seminarium internum Misjonarzy św. Wincentego à Paulo przy kościele Świętego Krzyża w Warszawie (1675/1676-1864/1865), w: Ecclesia. Studia z Dziejów Wielkopolski, 2016, Tom 11, s. 154.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj