Jarl Magnus Riiber

norweski dwuboista klasyczny

Jarl Magnus Riiber (ur. 15 października 1997 w Oslo) – norweski dwuboista klasyczny oraz skoczek narciarski, w kombinacji norweskiej wicemistrz olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata, pięciokrotny zdobywca Pucharu Świata, czterokrotny medalista mistrzostw świata juniorów oraz zwycięzca Letniego Grand Prix.

Jarl Magnus Riiber
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 października 1997
Oslo

Klub

IL Heming

Debiut w PŚ

6 grudnia 2014, Lillehammer (28. miejsce – Gundersen)

Pierwsze punkty w PŚ

6 grudnia 2014, Lillehammer
(28. miejsce – Gundersen)

Pierwsze podium w PŚ

16 stycznia 2015, Seefeld
(3. miejsce – Gundersen)

Rekord życiowy

240,0 m na Vikersundbakken w Vikersund (16 marca 2023)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia
Igrzyska olimpijskie
srebro Pjongczang 2018 Drużynowo
Mistrzostwa świata
złoto Seefeld in Tirol 2019 Gundersen HS109
złoto Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta
złoto Oberstdorf 2021 Gundersen HS106
złoto Oberstdorf 2021 Sztafeta
złoto Planica 2023 Gundersen HS102
złoto Planica 2023 Sztafeta mieszana
złoto Planica 2023 Sztafeta
złoto Planica 2023 Gundersen HS138
srebro Seefeld in Tirol 2019 Sprint druż.
srebro Oberstdorf 2021 Gundersen HS137
srebro Oberstdorf 2021 Sprint druż.
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Ałmaty 2015 HS 100/5 km
złoto Ałmaty 2015 HS 100/10 km
brąz Val di Fiemme 2014 drużynowo
brąz Ałmaty 2015 drużynowo
Puchar Świata
Kryształowa kula
2018/2019
Kryształowa kula
2019/2020
Kryształowa kula
2020/2021
Kryształowa kula
2021/2022
Kryształowa kula
2023/2024
Puchar Świata (najlepszy skoczek)
Mała Kryształowa Kula
2019/2020
Mała Kryształowa Kula
2020/2021
Mała Kryształowa Kula
2021/2022
Mała Kryształowa Kula
2023/2024
2. miejsce
2017/2018
2. miejsce
2018/2019
3. miejsce
2022/2023
Puchar Świata (Kompakt)
Mała Kryształowa Kula
2023/2024
Letnie Grand Prix
złoto 1. miejsce
2016

Kariera edytuj

Początkowo uprawiał skoki narciarskie. Na międzynarodowej arenie zadebiutował 6 sierpnia 2011 w Hinterzarten podczas zawodów juniorskich, oddając na skoczni średniej skoki na odległości odpowiednio 66,5 m i 64 m. W efekcie zajął 28. pozycję. 22 stycznia 2012 ustanowił rekord skoczni Knyken Hoppbakken (K-68) w Orkdal, uzyskując 76,5 metra[2]. Miesiąc później skokiem na 100,5 metra ustanowił kolejny rekord skoczni, tym razem dziewięćdziesięciometrowej Tehvandi w estońskiej Otepää[3]. Osiem dni później poprawił rekord skoczni Kveldteigen Hoppanlegg (K-73) w Harstad. Rekordowy rezultat wyniósł 82 metry[4]. W 2013 wystartował na olimpijskim festiwalu młodzieży Europy w Braszowie, gdzie indywidualnie zajął piętnaste miejsce, a wspólnie z kolegami z reprezentacji zajął czwarte miejsce.

Od sezonu 2013/2014 startuje niemal wyłącznie w kombinacji norweskiej. W tej dyscyplinie po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się 11 stycznia 2014 w Høydalsmo, gdzie w zawodach Pucharu Kontynentalnego zajął osiemnaste miejsce. Parę tygodni później wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Val di Fiemme, gdzie indywidualnie był szósty w Gundersenie na 5 km oraz jedenasty na dwukrotnie dłuższym dystansie. Na tej samej imprezie, wspólnie z kolegami z reprezentacji wywalczył brązowy medal w zawodach drużynowych. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Ałmaty Norweg był najlepszy w obu konkurencjach indywidualnych, a w zawodach drużynowych Norwegia z Jarlem Magnusem Riiberrem w składzie po raz kolejny zajęła trzecie miejsce.

W międzyczasie zadebiutował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 6 grudnia 2014 w Lillehammer 28. miejsce w Gundersenie. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. Nieco ponad miesiąc później, 16 stycznia 2015 w Seefeld po raz pierwszy stanął na podium zawodów tego cyklu, kończąc Gundersena na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Niemiec Eric Frenzel oraz inny reprezentant Norwegii, Jan Schmid. W sezonie 2014/2015 punktował jeszcze jeden raz, zajmując trzynaste miejsce 15 marca w Trondheim. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 35. miejsce.

W sezonie letnim 2016 ponownie wystąpił w kilku zawodach w skokach narciarskich. 18 sierpnia na dużej skoczni w Kuopio zadebiutował w FIS Cup, zajmując 3. miejsce. Dwa dni później na tym samym obiekcie zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. Zajął wówczas 15. miejsce, a dzień później odniósł zwycięstwo. 29 października w Oslo został letnim wicemistrzem Norwegii na skoczni normalnej (przegrał jedynie z Danielem-André Tandem)[5].

Kolejne miejsca na podium zawodów PŚ w kombinacji wywalczył w sezonie 2015/2016. Łącznie cztery razy znalazł się w czołowej trójce, odnosząc jedno zwycięstwo: 6 lutego 2016 roku w Oslo. W klasyfikacji generalnej zajął trzynaste miejsce. W kolejnym sezonie tylko dwukrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce, w efekcie zajął 39. miejsce w klasyfikacji końcowej. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti w lutym 2017 roku.

W 2018 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, gdzie wspólnie z Janem Schmidem, Espenem Andersenem i Jørgenem Gråbakiem zdobył srebrny medal w sztafecie. Ponadto w obu konkurencjach indywidualnych zajmował czwarte miejsce. Na dużej skoczni walkę o podium przegrał z Erikiem Frenzelem o 2 sekundy, a na normalnym obiekcie o 4,4 sekundy lepszy okazał się Austriak Lukas Klapfer. W zawodach pucharowych sześć razy stawał na podium, jednak nie odniósł zwycięstwa (pięć razy był drugi i raz trzeci). Sezon 2017/2018 zakończył na siódmym miejscu w klasyfikacji generalnej, zajmując również drugie miejsce w klasyfikacji najlepszych skoczków.

Jego brat, Harald Johnas Riiber, także uprawia kombinację norweską.

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie   edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
4. 14 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 +22,5   Eric Frenzel
4. 20 lutego 2018   Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 +2,8   Johannes Rydzek
2.  22 lutego 2018   Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[6] 46:09,8 +31,7   Niemcy
8. 15 lutego 2022   Zhangjiakou Gundersen HS140/10 km 27:13,3 +39,8   Jørgen Graabak

Mistrzostwa świata edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
5. 22 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS130/10 km 23:43,0 +20,9   Eric Frenzel
2.  24 lutego 2019   Seefeld in Tirol Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[7] 28:29,5 +8,2   Niemcy
1.  28 lutego 2019   Seefeld in Tirol Gundersen HS109/10 km 25:01,3
1.  2 marca 2019   Seefeld in Tirol Sztafeta HS109/4x5 km[8] 50:15,5
1.  26 lutego 2021   Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 23:01,2
1.  28 lutego 2021   Oberstdorf Sztafeta HS106/4x5 km[9] 43:57,7
2.  4 marca 2021   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 23:11,1 +37,1   Johannes Lamparter
2.  6 marca 2021   Oberstdorf Sprint drużynowy HS137/2x7,5 km[10] 29:29,7 +39,6   Austria
1.  25 lutego 2023   Planica Gundersen HS102/10 km 24:36,3
1.  26 lutego 2023   Planica Sztafeta mieszana HS102/4x5 km[11] 37:38,2
1.  1 marca 2023   Planica Sztafeta HS138/4x5 km[12] 47:20,4
1.  4 marca 2023   Planica Gundersen HS138/10 km 23:42,6

Mistrzostwa świata juniorów edytuj

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
11. 30 stycznia 2014   Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:47,1 +1:56,9   Philipp Orter
6. 1 lutego 2014   Val di Fiemme Gundersen HS106/5 km 13:44,2 +1:01,2   Philipp Orter
3.  2 lutego 2014   Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[13] 53:57,6 +1:12,7   Austria
1.  4 lutego 2015   Ałmaty Gundersen HS100/10 km 25:54,2
1.  6 lutego 2015   Ałmaty Gundersen HS100/5 km 12:21,8
3.  7 lutego 2015   Ałmaty Sztafeta HS100/4x5 km[14] 48:41,4 +49,7   Austria

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium edytuj

Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce Razem
2014/2015 1 1
2015/2016 1 1 2 4
2016/2017
2017/2018 5 1 6
2018/2019 12 1 1 14
2019/2020 14 2 16
2020/2021 9 3 12
2021/2022 13 1 14
2022/2023 8 2 2 12
2023/2024 16 3 19
Suma 73 17 8 98

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 16 stycznia 2015   Seefeld Gundersen HS109/5 km 12:05,0 min 2. +5,7 s   Eric Frenzel
2. 19 grudnia 2015   Ramsau Gundersen HS98/10 km 22:17,3 min 3. +1,0 s   Magnus Moan
3. 20 grudnia 2015   Ramsau Gundersen HS98/10 km 21:56,5 min 2. +10,2 s   Eric Frenzel
4. 6 lutego 2016   Oslo Gundersen HS134/10 km 24:36,0 min 1. - -
5. 9 lutego 2016   Trondheim Gundersen HS140/10 km 24:26,2 min 3. +19,7 s   Jørgen Gråbak
6. 26 stycznia 2018   Seefeld Gundersen HS109/5 km 11:22,3 min 2. +0,5 s   Akito Watabe
7. 27 stycznia 2018   Seefeld Gundersen HS109/10 km 23:28,5 min 3. +1:08,9 min   Akito Watabe
8. 28 stycznia 2018   Seefeld Gundersen HS109/15 km 34:58,6 min 2. +1:14,9 min   Akito Watabe
9. 14 marca 2018   Trondheim Gundersen HS140/10 km 24:50,0 min 2. +1,2 s   Fabian Rießle
10. 24 marca 2018   Schonach Gundersen HS106/10 km 26:07,2 min 2. +6,3 s   Akito Watabe
11. 25 marca 2018   Schonach Gundersen HS106/15 km 34:48,1 min 2. +5,1 s   Akito Watabe
12. 24 listopada 2018   Ruka Gundersen HS142/10 km 26:02,5 min 2. +16,5 s   Mario Seidl
13. 30 listopada 2018   Lillehammer Gundersen HS98/5 km 12:45,7 min 1. - -
14. 1 grudnia 2018   Lillehammer Start masowy HS98/10 km 131,8 pkt 1. - -
15. 2 grudnia 2018   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 27:54,3 min 1. - -
16. 22 grudnia 2018   Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:46,5 min 1. - -
17. 5 stycznia 2019   Otepää Gundersen HS97/10 km 23:18,1 min 1. - -
18. 6 stycznia 2019   Otepää Gundersen HS97/10 km 22:31,1 min 1. - -
19. 26 stycznia 2019   Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:03,7 min 1. - -
20. 27 stycznia 2019   Trondheim Gundersen HS138/10 km 26:15,0 min 1. - -
21. 2 lutego 2019   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 25:51,8 min 1. - -
22. 3 lutego 2019   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 28:42,3 min 1. - -
23. 9 marca 2019   Oslo Gundersen HS134/10 km 26:13,8 min 1. - -
24. 16 marca 2019   Schonach Gundersen HS106/10 km 25:10,8 min 3. +9,8 s   Bernhard Gruber
25. 17 marca 2019   Schonach Gundersen HS106/10 km 25:14,9 min 1. - -
26. 29 listopada 2019   Ruka Gundersen HS142/5 km 13:30,7 min 1. - -
27. 30 listopada 2019   Ruka Gundersen HS142/10 km 26:12,7 min 1. - -
28. 1 grudnia 2019   Ruka Gundersen HS142/10 km 25:36,6 min 1. - -
29. 7 grudnia 2019   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 25:54,5 min 1. - -
30. 8 grudnia 2019   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 29:27,4 min 1. - -
31. 21 grudnia 2019   Ramsau Gundersen HS98/10 km 27:29,1 min 2. +1,6 s   Vinzenz Geiger
32. 22 grudnia 2019   Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:45,9 min 1. - -
33. 10 stycznia 2020   Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 26:10,9 min 1. - -
34. 11 stycznia 2020   Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 26:20,8 min 2. +0,4 s   Vinzenz Geiger
35. 26 stycznia 2020   Oberstdorf Gundersen HS140/10 km 26:30,7 min 1. - -
36. 31 stycznia 2020   Seefeld Gundersen HS109/5 km 11:35,5 min 1. - -
37. 1 lutego 2020   Seefeld Gundersen HS109/10 km 23:28,3 min 1. - -
38. 2 lutego 2020   Seefeld Gundersen HS109/15 km 36:00,3 min 1. - -
39. 22 lutego 2020   Trondheim Gundersen HS138/10 km 25:08,9 min 1. - -
40. 23 lutego 2020   Trondheim Gundersen HS138/10 km 24:12,8 min 1. - -
41. 7 marca 2020   Oslo Gundersen HS134/10 km 23:59,9 min 1. - -
42. 27 listopada 2020   Ruka Gundersen HS142/5 km 12:24,3 min 1. - -
43. 28 listopada 2020   Ruka Gundersen HS142/10 km 24:49,4 min 1. - -
44. 19 grudnia 2020   Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:55,6 min 2. +0,5 s   Vinzenz Geiger
45. 20 grudnia 2020   Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:28,8 min 2. +0,2 s   Vinzenz Geiger
46. 15 stycznia 2021   Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 28:56,1 min 1. - -
47. 17 stycznia 2021   Val di Fiemme Gundersen HS104/10 km 27:16,1 min 1. - -
48. 24 stycznia 2021   Lahti Gundersen HS130/10 km 24:46,6 min 2. +10,8 s   Akito Watabe
49. 29 stycznia 2021   Seefeld Gundersen HS109/5 km 11:32,2 min 1. - -
50. 30 stycznia 2021   Seefeld Gundersen HS109/10 km 24:12,3 min 1. - -
51. 31 stycznia 2021   Seefeld Gundersen HS109/15 km 37:19,1 min 1. - -
52. 20 marca 2021   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 26:25,5 min 1. - -
53. 21 marca 2021   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 24:43,6 min 1. - -
54. 26 listopada 2021   Ruka Gundersen HS142/5 km 12:16,1 min 1. - -
55. 28 listopada 2021   Ruka Gundersen HS142/10 km 25:08,3 min 1. - -
56. 5 grudnia 2021   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 25:40,1 min 1. - -
57. 11 grudnia 2021   Otepää Start masowy HS97/10 km 123,6 pkt 1. - -
58. 12 grudnia 2021   Otepää Gundersen HS97/10 km 23:33,2 min 1. - -
59. 18 grudnia 2021   Ramsau Gundersen HS98/10 km 24:02,0 min 1. - -
60. 19 grudnia 2021   Ramsau Gundersen HS98/10 km 23:58,0 min 1. - -
61. 28 stycznia 2022   Seefeld Gundersen HS109/7,5 km 19:03,8 min 1. - -
62. 30 stycznia 2022   Seefeld Gundersen HS109/12,5 km 30:08,6 min 3. +14,9 s   Jørgen Graabak
63. 27 lutego 2022   Lahti Gundersen HS130/10 km 23:45,9 min 1. - -
64. 5 marca 2022   Oslo Gundersen HS134/10 km 23:00,2 min 1. - -
65. 6 marca 2022   Oslo Gundersen HS134/10 km 24:00,9 min 1. - -
66. 12 marca 2022   Schonach Gundersen HS100/10 km 23:48,9 min 1. - -
67. 13 marca 2022   Schonach Gundersen HS100/10 km 24:23,9 min 1. - -
68. 26 listopada 2022   Ruka Gundersen HS142/10 km 24:26,7 min 1. - -
69. 27 listopada 2022   Ruka Start masowy HS142/10 km 156,3 pkt 1. - -
70. 3 grudnia 2022   Lillehammer Gundersen HS98/10 km 24:04,7 min 2. +9,5 s   Jens Lurås Oftebro
71. 4 grudnia 2022   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 24:49,2 min 1. - -
72. 16 grudnia 2022   Ramsau Gundersen HS98/10 km 24:15,4 min 1. - -
73. 17 grudnia 2022   Ramsau Gundersen HS98/10 km 25:06,0 min 3. +6,1 s   Vinzenz Geiger
74. 22 stycznia 2023   Klingenthal Start masowy HS140/10 km 146,2 pkt 3. -6,9 pkt   Johannes Lamparter
75. 22 stycznia 2023   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 27:54,9 min 2. +7,0 s   Johannes Lamparter
76. 11 marca 2023   Oslo Gundersen HS134/10 km 23:40,4 min 1. - -
77. 12 marca 2023   Oslo Gundersen HS134/10 km 22:45,7 min 1. - -
78. 25 marca 2023   Lahti Gundersen HS130/10 km 23:58,0 min 1. - -
79. 26 marca 2023   Lahti Gundersen HS130/10 km 24:16,8 min 1. - -
80. 24 listopada 2023   Ruka Kompakt HS142/7,5 km 19:24,6 min 2. +0,4 s   Jens Lurås Oftebro
81. 25 listopada 2023   Ruka Gundersen HS142/10 km 26:17,3 min 1. - -
82. 26 listopada 2023   Ruka Start masowy HS142/10 km 173,8 pkt 1. - -
83. 2 grudnia 2023   Lillehammer Gundersen HS98/10 km 25:38,0 min 1. - -
84. 3 grudnia 2023   Lillehammer Gundersen HS140/10 km 25:55,3 min 1. - -
85. 15 grudnia 2023   Ramsau Start masowy HS98/10 km 139,2 pkt 2. -3,8 pkt   Johannes Lamparter
86. 16 grudnia 2023   Ramsau Kompakt HS98/7,5 km 17:09,6 min 2. +1,6 s   Johannes Lamparter
87. 13 stycznia 2024   Oberstdorf Gundersen HS106/10 km 25:21,0 min 1. - -
88. 14 stycznia 2024   Oberstdorf Kompakt HS106/7,5 km 18:43,9 min 1. - -
89. 27 stycznia 2024   Schonach Gundersen HS100/10 km 22:41,7 min 1. - -
90. 28 stycznia 2024   Schonach Gundersen HS100/10 km 23:42,5 min 1. - -
91. 2 lutego 2024   Seefeld Gundersen HS109/7,5 km 18:40,6 min 1. - -
92. 3 lutego 2024   Seefeld Gundersen HS109/10 km 25:19,2 min 1. - -
93. 4 lutego 2024   Seefeld Gundersen HS109/12,5 km 34:39,8 min 1. - -
94. 9 lutego 2024   Otepää Start masowy HS97/10 km 134,3 pkt 1. - -
95. 10 lutego 2024   Otepää Gundersen HS97/10 km 22:19,9 min 1. - -
96. 11 lutego 2024   Otepää Gundersen HS97/10 km 22:41,0 min 1. - -
97. 9 marca 2024   Oslo Gundersen HS134/10 km 23:51,0 min 1. - -
98. 10 marca 2024   Oslo Gundersen HS134/10 km 23:49,8 min 1. - -

Puchar Kontynentalny edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 22 lutego 2015   Klingenthal Gundersen HS140/10 km 23:33,7 1.

Letnie Grand Prix edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium w zawodach edytuj

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 28 sierpnia 2016   Oberwiesenthal Gundersen HS106/10 km 26:43,7 1.
2. 2 września 2016   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:56,7 1.
3. 3 września 2016   Oberstdorf Gundersen HS137/10 km 26:45,6 1.
4. 1 października 2017   Planica Gundersen HS139/10 km 23:42,2 2. +2,0 s   Magnus Moan
5. 7 września 2019   Planica Gundersen HS138/10 km 23:47,8 1.
6. 8 września 2019   Planica Gundersen HS138/10 km 25:13,1 1.

Letni Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Nr Data Miejscowość Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 21 sierpnia 2016   Kuopio 228,9 1.

Przypisy edytuj

  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2023-03-28].
  2. Orkdal – Knyken Hoppbakken. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  3. Otepää – Tehvandi. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  4. Harstad – Kveldteigen Hoppanlegg. skisprungschanzen.com. [dostęp 2012-05-11]. (pol.).
  5. Martyna Szydłowska: Lundby i Tande mistrzami Norwegii na igelicie. skokinarciarskie.pl, 2016-10-29. [dostęp 2016-10-31].
  6. Skład drużyny: Jan Schmid, Espen Andersen, Jarl Magnus Riiber, Jørgen Gråbak
  7. Skład drużyny: Jan Schmid, Jarl Magnus Riiber
  8. Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jan Schmid, Jørgen Gråbak, Jarl Magnus Riiber
  9. Skład drużyny: Espen Bjørnstad, Jørgen Gråbak, Jens Lurås Oftebro, Jarl Magnus Riiber
  10. Skład drużyny: Espen Andersen, Jarl Magnus Riiber
  11. Skład drużyny: Jens Lurås Oftebro, Ida Marie Hagen, Gyda Westvold Hansen, Jarl Magnus Riiber
  12. Skład drużyny: Espen Andersen, Jens Lurås Oftebro, Jørgen Gråbak, Jarl Magnus Riiber
  13. Skład drużyny: Sindre Pettersen, Jarl Magnus Riiber, Sigmund Kielland, Emil Vilhelmsen
  14. Skład drużyny: Simen Tiller, Harald Johnas Riiber, Jarl Magnus Riiber, Lars Burås
  15. Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.
  16. Zgodnie z regulaminem LGP 2019 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia edytuj