Jason Doyle
Jason Kevin Doyle (ur. 6 października 1985 w Newcastle) – australijski żużlowiec.
.jpg) Jason Doyle (2015) | ||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Jason Kevin Doyle | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 października 1985 | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys edytuj
Brązowy medalista młodzieżowych indywidualnych mistrzostw Australii (2006). Złoty (2015[1]) oraz srebrny (2014) medalista indywidualnych mistrzostw Australii.
Zadebiutował w lidze angielskiej w marcu 2005, w barwach Isle of Wight Islanders, po dwóch latach przeniósł się do silniejszego klubu Poole Pirates, a w 2008 jeździł w Somerset Rebels. W Polsce reprezentował Kolejarz Rawicz. W 2009 podpisał dwuletni kontrakt ze Startem Gniezno. W 2011 reprezentował barwy klubu Polonia Piła, w 2013 – ponownie barwy Kolejarza Rawag Rawicz, natomiast w 2014 – Orła Łódź.
20 września 2014 roku wystartował w turnieju GP Challenge w Lonigo i zajął w nim drugie miejsce – dzięki temu został stałym uczestnikiem cyklu Grand Prix w 2015 roku. W polskiej lidze przeniósł się do Apatora Toruń[2]. Sezon 2015 był momentem przełomowym w karierze Doyle’a. Z przeciętnego żużlowca stał się zawodnikiem ze ścisłej światowej czołówki. W debiutanckim sezonie w Grand Prix zajął wysokie 5. miejsce. Niewielu zawodników wchodzi do cyklu tak późno, bowiem Doyle miał wówczas rocznikowo 30 lat.
W następnym roku był na bardzo dobrej drodze do zdobycia pierwszego w karierze medalu. Na dwie rundy przed końcem cyklu zajmował pierwsze miejsce w klasyfikacji generalnej, mając 5 punktów przewagi nad drugim Gregiem Hancockiem, 16 nad trzecim Taiem Woffindenem i 23 nad czwartym Bartoszem Zmarzlikiem. W następnym turnieju, w wyniku upadku po uderzeniu przez Chrisa Harrisa w 3. biegu, doznał kontuzji, która wyeliminowała go ze startów do końca sezonu[3]. Ostatecznie drugi raz w karierze zajął piąte miejsce w końcowej klasyfikacji cyklu.
Co nie udało się w 2016, przyszło rok później. Australijczyk zaliczył znakomity sezon w GP 2017 – aż dziesięć razy startował w finale i wygrał cały cykl. Zdobycie tytułu przypieczętował zwycięstwem turnieju w swojej ojczyźnie, a dokładniej w Melbourne.
W latach 2016–2017 w lidze polskiej reprezentował Falubaz Zielona Góra[4], na lata 2018–2019 powrócił do Apatora[5]. Opuścił drużynę po spadku do I ligi. W 2019 z drużyną Swindon Robins zdobył Drużynowe Mistrzostwo Wielkiej Brytanii.
11 września 2020 podczas turnieju Grand Prix w Gorzowie był blisko pierwszego od niemal trzech lat zwycięstwa w rundzie GP, na ostatnich metrach przegrał jednak z Bartoszem Zmarzlikiem[6]. W 2020 w polskiej lidze jeździł w barwach Włókniarza Częstochowa, a od 2021 reprezentował barwy Unii Leszno[7]. 18 czerwca 2021 triumfował w Indywidualnych międzynarodowych mistrzostwach Ekstraligi[8]. W tym samym sezonie wygrał ligę szwedzką z Dackarną Målilla. W sezonie 2022, poza startami dla leszczyńskiej drużyny, powrócił również do ścigania w lidze brytyjskiej – reprezentuje barwy Ipswich Witches[9]. 28 maja 2022 zajmując 3. miejsce podczas GP Czech w Pradze pierwszy raz od sezonu 2020 stanął na podium rundy Grand Prix. Z reprezentacją Australii zdobył złoto Speedway of Nations 2022, jednak w turnieju finałowym nie wystąpił w żadnym biegu[10].
W sezonie 2023 reprezentował Wilki Krosno[11].
Przynależność klubowa edytuj
Wielka Brytania
- Isle of Wight Islanders (2005–2006)
- Poole Pirates (2006–2007)
- Somerset Rebels (2008)
- Poole Pirates (2010–2011)
- Rye House Rockets (2011)
- Newport Wasps (2011)
- Swindon Robins (2012)
- Somerset Rebels (2012–2013)
- Birmingham Brummies (2013)
- Leicester Lions (2014–2015)
- Swindon Robins (2016–2017)
- Somerset Rebels (2018)
- Swindon Robins (2019)
- Ipswich Witches (2022–)
Polska
- RKS Kolejarz Rawicz (2008)
- TŻ Start Gniezno (2009–2010)
- KS Speedway – Polonia Piła (2011)
- ROW Rybnik (2012)
- RKS Kolejarz Rawicz (2013)
- KŻ Orzeł Łódź (2014)
- KS Toruń (2015)
- ZKŻ Zielona Góra (2016–2017)
- KS Toruń (2018–2019)
- Włókniarz Częstochowa (2020)
- Unia Leszno (2021–2022)
- Wilki Krosno (2023)
Szwecja
- Vargarna Norkkoping (2014)
- Dackarna Målilla (2015)
- Rospiggarna Hallstavik (2016–2019)
- Västervik Speedway (2020)
- Dackarna Målilla (2021)
Starty w Grand Prix (Indywidualnych mistrzostwach świata na żużlu) edytuj
Stan na 1 października 2023.
Zwycięstwa w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj
| Nr | Dzień | Rok | Nazwa | Miejscowość | Tor | Długość toru |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 25 czerwca | 2016 |  Grand Prix Czech
|
Praga
|
Stadion Markéta | 353m |
| 2. | 27 sierpnia | 2016 |  Grand Prix Polski
|
Gorzów Wielkopolski
|
Stadion im. Edwarda Jancarza | 329m |
| 3. | 10 września | 2016 |  Grand Prix Niemiec
|
Teterow
|
Bergring Arena | 314m |
| 4. | 24 września | 2016 |  Grand Prix Sztokholmu
|
Solna
|
Friends Arena (sztuczny tor) | 272m |
| 5. | 10 czerwca | 2017 | Grand Prix Czech
|
Praga
|
Stadion Markéta | 353m |
| 6. | 28 października | 2017 |  Grand Prix Australii
|
Melbourne
|
Etihad Stadium (sztuczny tor) | 346m |
Miejsca na podium edytuj
Punkty w poszczególnych zawodach Grand Prix edytuj
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Przypisy edytuj
- ↑ Doyle seals Aussie Gold. speedwaygp.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-10)]..
- ↑ Będzie wysyp kontraktów w Toruniu!?
- ↑ Redakcja, Kontuzjowany Jason Doyle ze szpitala: - Mam szczęście [online], Gazeta Krakowska, 3 października 2016 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ To już oficjalne – Jason Doyle w Falubazie Zielona Góra! [online], Przegląd Sportowy, 16 grudnia 2015 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Koniec spekulacji – Jason Doyle oficjalnie w Get Well! [online], ChilliToruń - Najgorętsza strona miasta, 3 listopada 2017 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Michał Kmiecik, Żużel. Grand Prix. Zmarzlik niczym Gollob. Wyszarpał zwycięstwo na kresce! [RELACJA] [online], WP SportoweFakty, 11 września 2020 [dostęp 2022-04-15] (pol.).
- ↑ Żużel. Lew stał się Bykiem, czyli Jason Doyle w Unii Leszno [online], PoBandzie - Portal Sportowy, 13 listopada 2020 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Zmarzlik zdetronizowany. Doyle wygrał PGE IMME w Toruniu [online], Onet Sport, 18 czerwca 2021 [dostęp 2022-01-31] (pol.).
- ↑ Mike Bacon, Ipswich Witches swoop to sign former world champion and current GP ace [online], East Anglian Daily Times, 26 listopada 2021 [dostęp 2022-01-31] (ang.).
- ↑ Wirtualna Polska Media, Finał SON w Vojens – Wynik i Relacja na żywo - Speedway of Nations - 30.07.2022 [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 2022-08-03] (pol.).
- ↑ Wilki zaprezentowały zawodników na Ekstraligę. Mistrz Świata w składzie [online], Krosno24, 10 listopada 2022 [dostęp 2022-11-11].
Bibliografia edytuj
- Doyle, Jason [online], speedway.com.pl [dostęp 2021-04-17].
- Speedway Results: Jason Doyle (ang.)